Bir sancak altında kaç milyon insan,
Ne tenleri benzer, ne dilde lisan...
Olmuşlar.. Tek yurek, tek bedende can;
İnsanligu gordum Beytullah'ta ben.
Yedi bağın gülü, aynı destede,
Yetmiş iki millet, aynı listede,
Kaç milyon "Amin" der, aynı bestede;
Tevhîd'le haşroldum Beytullah'ta ben.
Sînelerde alev, ne.kül ne duman,
Dillerde bir soru: ''Vuslat ne zaman?"
Cehennem söndürür, böylesi îman.
Aśk ne imis gördum Beytullah'ta ben.
Okyanuslar aşmış, gelmis nicesi,
Aç, susuz, uykusuz, günduz gecesi
Her nefes, dilinde Kur'an hecesi;
Sevdalılar gördüm Beytullah'ta ben.
Rabbin o davetli misafirleri;
Doldurmus, Mekke'de her karis yeri.
Dillerinde dinmez, "LEBBEYK!" sesleri,
Arş'a yollae gördüm Beytullah'ta ben.
Bir damla misalu, kapilmis sele,
Zengin, fakir, pasa, nefer el ele.
Yan yana secde eder, sultanla köle;
Mahserle tanistim Beytullah'ta ben.
.
.
.
.
.
CENGIZ NUMANOGLU
