អេតាសុីវិលក្លែងក្លាយ
ភាគទី១៤: បូសក្រលៀន
« នាងភ្លើឬក៏ធ្វើភ្លើ! » នាងធ្វើពើឬមិនដឹងមិនពិតមែនកាលណាដែររួមភេទរវាងប្រុសនិងស្រីអីបែបនេះវាអាចធ្វើឲនាងមានកូនបានព្រោះពេលមានអីៗនិងគ្នាមុននេះគេមិនបានប្រើស្រោមការពារឡើយ ជាហេតុបណ្តាលឲនាងមានកូនយ៉ាងងាយបំផុត។
« មិនដឹងមែនណា ហេតុអីមានកូន » យូជីងើយសម្លឹងមុខគេភ្លឹសៗអប្បាញ់មិញគ្រាន់តែជួយឲដើមទ្រូងធំមិនចឹង ចុះហេតុអីក៏ពោះត្រូវប៉ោងហើយមានកូនតូចនោះ។
« ផ្លាច់ » នាយផ្ទាត់ថ្ងាស់នាង។
« អូយ...ឈឺ » យូជីអង្អែលក្បាលទាំងថ្ងូរ។
« ងូតទឹកហើយ ទៅផ្ទះម៉ាក់ខ្ញុំសិនចាំមកវិញ និយាយប្រាប់ថាហេតុអីមានកូន » ថេយ៉ុងស្រវ៉ាលែងដៃដែលអោបនាងងើបអង្គុយខណះយូជីក៏ដូចគ្នា ម្រាមជើងស្រឡូនទម្លាក់លើឥតត្រជាក់ស្រេបបម្រុងនិងងើបដើរតែត្រូវស្រែកថា"ឈឺ" ព្រោះតែត្រង់ចំណុចសំខាន់នាងវាឈឺពិតមែនរហូតធ្វើឲស្រីតូចយូជីរលីងរលោងពេបមាត់សម្លក់ថេយ៉ុង។
« ឈឺខ្លាំងទេ! » ថេយ៉ុងទប់កាយតូចជាប់ព្រមទាំងយកកន្សែងរំខ្លួនស្ទុះបីនាងចូលបន្ទប់ទឹក ដើម្បីត្រាំទឹកក្តៅអ៊ុនគ្រាន់បានកាត់បន្តយការឈឺចាប់ខ្លះ គេលែងខ្លាំងដៃពេករហូតធ្វើស្រីក្រមុំព្រហ្មចារីដីចយូជីយំសស្រាក់ក្រាយពីបង្កាត់ភ្លើងស្នេហ៍យ៉ាងក្តៅគគុកហើយ។
ក្រោយពីងូតទឹករយះពេលជាង៤០នាទីយូជីក៏រៀងស្បើយឈឺតែដើរដូចមនុស្សរលៀកក្រលៀនអញ្ចឹង ដោយសារតែវានៅឈឺបន្តិចបន្តួច ។ អ្នកទាំងពីរៀបចំខ្លួនរួចរាល់ស្រាច់បាច់ជ្រើសសម្លៀកបំពាក់ខៀវចាស់ស្លៀកដូចគ្នាព្រោះវាជាឈុតគូស្នេហ៍ ដែលជ្រើសរើសដោយដៃថេយ៉ុងភ្ទាល់តែម្តង។
« មិនចង់ទៅទេ » យូជីធ្វើមុខស្ញូញ មិនសូវស្រួលខ្លួនអស់កម្លាំងនឿយនៅមកបង្ខំឲទៅជួបម៉ាក់របស់គេទៀត មិនដឹងថារាល់ថ្ងៃគេគិតស្អីទេ! បានជាធ្វើឲនាងឈឺហើយនៅមកបង្ខំទៀត។
« កុំតវ៉ាច្រើន ទៅ » ថាហើយយូជីក៏ដើរទៅមុន តែដើរបានពីបីជំហ៊ៀនក៏ត្រូវអ្នកកម្លោះលើកបីបើមើលដំណើរនាងទៅដូចជាពិបាកដល់ហើយ។
ប្រើពេល២០នាទីឡានសេរីទំស្ព័របស់ថេយ៉ុងធ្វើការឈប់នៅទីធ្លាភូមិគ្រិះដ៏ធំស្កឹមស្កៃរបស់ម៊ថេយ៉ុង អ្វីដែលចម្លែកភ្នែកនោះគឺនៅកន្លែងចតឡាន សុតតែឡានស្ព័រសេរីទំនើបតម្រៀបគ្នាជាង២០គ្រឿងអ្វីដែលមិនគួរឲជឿនោះវាសុតតែរបស់ថេយ៉ុងទាំងអស់។
« ផ្ទះលោកលក់ឡានហី! » យូជីសួរយ៉ាងភ្ញាក់ផ្អើល បើតាមកាគិតមិនខុសឡាយគឺលក់ឡានតែការពិតមិនមែនទេ។
« មិនមែនទេវាជាកម្ទេចឡានខ្ញុំប៉ុណ្ណោះ » ថេយ៉ុង
« ហាស់ថាមិច! កម្ទេចឡាន! នេះជាឡានក្នុងស្រមៃខ្ញុំណា វាមានតម្លៃសុតតែខ្ពស់ៗ » រាងតូចសួរបញ្ជាក់ក្លាយថានាងស្តាប់ច្រឡំម៉ាកឡានទាំងនេះសុតតែតម្លៃកប់ក្តោងឯណោះ សុតតែសេរី ម៉ាក់ Lamborghini BMWអីហ៎មួយជីវិតនាងជាតិនេះដឹងបានជិះអត់ផង។
« ចូលក្នុងសិនទៅម៉ាក់ចាំ » ថេយ៉ុងឃើញថាម្តាយកំពុងឈរចាំនៅមុខទ្វារងចាំមើលមុខកូនប្រសាស្រីរបស់គាត់ ទាំងទឹកមុខញញឹមញញឹមទើបពួកគេប្រញាប់ចុះ។
« ជម្រៀបសួរ អ៊ុំស្រី » យូជីជម្រៀបសួរពីចម្ងាយតែម្តងខ្ជឹលចាំយូ។
« លើកដៃថ្វាព្រះកូន » ម៉ាក់ថេយ៉ុងស្ទុះចូលមកអោបដោយក្តីស្រឡាញ់ដិយសារនាងនិងក្លាយជាអនាគតកូនស្រីរបស់គាត់ឆាប់ៗនេះហើយ។
« កូនកើតអីហេតុអី ដំណើរបែបនេះ » ដើរមកដល់សាឡុងម៉ាក់ថេយ៉ុងសួរភ្លាម សង្កេតឃើញថាដំណើរនាងដូចជាមនុស្សឈឺក្រលៀនយ៉ាងមិចមិនដឹងទេ។
« អឺ គឺ..គឺ» គឺថានាងគិតតែ អឺ គឺ ព្រោះមិនដឹងឆ្លើយបែបណាសម។
« លឺប្រាប់ខ្ញុំថា បូសក្រលានប្រហែលជាវាឈឺណាស់ហើយមែនទេ អូនសម្លាញ់ » បូសក្រលៀនសមបំផុតហើយមិនដឹងរកពាក្យណាឲសមជាងនេះឡើយ បើប្រាប់ថាដំណើរនាងបែនេះដោយសារតែវឹកវរនិងការធ្វើសឹកសង្រ្គាមក្តៅគគុកវាដូចជាកំពុងហែកកេរ្តិ៍ខ្លួនឯងពេក។
៤០០ឡាច ៧៥ស៊េដដែលចា❤️💘
ស៊ូមីន
