Senin Sayende 2 // BTS ✅tamamlandı✅

"Aylar Sonra"

İlk kitabı okumadan lütfen buna geçmeyiniz. Diğer kitabı profilimde bulabilirsiniz.
İyi okumalar❤️

🍀🍀🍀

Kulaklığımı çıkarıp banka bıraktıktan sonra etrafıma baktım. Koşuşturup duran çocuklara,  bisiklet sürenlere, uçurtma uçuranlara, deniz'i seyredenlere... Bir zamanlar burada olduğumuz geldi aklıma. Burada mutlu olduğumuz zamanlar.

Yanımda duran "Senin Sayende" adlı kitabımı alıp içini inceledim. Bu kitabı kaç kez bitirdiğimi ben bile sayamamıştım. İçindeki her şeyin gerçek olduğuna hâlâ inanamıyordum. Onlarla gerçekten buraya geldiğimi, dalgalara karşı koşuşturduğumuzu, hemen sağ tarafımda duran çardakta birlikte yemek yediğimizi, deniz'e karşı kumlara uzanıp tatilin tadını çıkarmamızı... Hepsi daha dün gibi aklımdaydı.

Saate baktığımda oldukça geç kaldığımı anlayıp ayak dibimdeki poşetleri hızlıca toplayıp, kitabımı da içine koyarak ayağa kalktım ve eve doğru ilerledim. Güneş tam tepemdeydi. Bu ağır poşetlerle yürümek de oldukça zordu ve bir sürü yolum vardı.

"Moira."

Hyun Won'un sesini duyunca dönüp ona baktım. Koşarak yanıma gelip poşetleri elimden aldı. "Ne kadar çok şey almışsın."

"Büyükanne için de alışveriş yaptım." Elimden poşetleri aldığı için ellerimi rahatlatmak için birkaç hareket yaptım. "Teşekkür ederim."

"Yani sen ciddi ciddi buraya yerleştin. Öyle mi?"

"Hyun Won, ben 3 aydır buradayım. Artık bu soruyu sormana gerek yok bence. Hatta burada bir işim bile var."

"Tamam tamam. Bir şey demedim. Hadi gidelim! Hava çok sıcak."

Adımlarım daha fazla gidemeyecek gibi hissetsem de sonsuza dek yürümek istiyordum. Yürümek, ayaklarımın ağrıması, bu sebepsiz bir şekilde hoşuma gidiyordu. Yatağıma girdiğimde ayaklarıma inen o ağrı birçok şeyi unutmama sebep oluyordu. İlk başta kızlara olan özlemimi...

Onları bırakıp küçük bir kasabaya yerleştiğim için bana içten içe kızgınlardı biliyordum. Her ne kadar görüntülü konuşsak da, onlara burayı gösterip burada mutlu olduğumu söylesem de bana kızıyorlardı. Bir sebep istiyorlardı benden. Ben ise o sebebi henüz kendime bile açıklayamıyordum. Sadece "dinlenmeye geldim" diyerek geçiştiriyordum.

7+4 olarak en son tatile geldiğimiz yere yakın bir sahil kasabada evimin olduğunu ve bir balık restoranında çalıştığımı bilmiyorlardı. Burayı farklı bir yer sanıyorlardı. Gelmemeleri için böyle bir yalan uydurmuştum.

Hyun Won ile, büyükannenin evine geldiğimizde hızlıca elindeki poşetleri kapıya bırakıp elini alnına götürdü. "Ah... Bunları tek başına nasıl taşıyacaktın çok merak ediyorum."

"Teşekkür ederim Won-ah! Bundan sonra sana ihtiyacım olacak gibi gözüküyor çünkü restoran için de alışveriş yapmak şart."

"Tamamdır birlikte gideriz."

Hyun Won'a veda edip kapıyı tık tıklamadan hemen önce kolumdan tutup beni durdurdu.

"Şey... Bugün sahilde bir festival varmış. Yemek de verilecekmiş. İhtiyacı olan çocuklar için kitap falan da toplanıyor. Birlikte gidelim mi?"

"Olabilir aslında. Eğer restoranda işim erken biterse gideriz."

Büyükannenin kapıyı hızlıca açmasıyla bakışlarımı Hyun Wondan çekip ona döndürdüm. Beni görünce birkaç adım öne gelip sıkıca sarıldı bana.