Settings: October 2015, 4PM, Cavite Memorial High School Jelo and Kokoy are both in Grade10
----
Kokoy was sitting under the friendship tree, busy writing a song...
Kokoy: Pangakong 'di kita bibitawan...Dadalhin kita sa walang hanggan? Hawakan mo ang aking kamay...Isasama ka sa... Waaah nasan na ba si Moks??? Araw-araw pa kitang liligawan...Di alintana ang ....
Jelo: Ite-text at tatawagan...
Kokoy: Ay oo mas ok.
Jelo: Huy!
Kokoy: Ay gagi ikaw pala yun. Kala ko may anghel na bumulong sakin.
Jelo: Luh. Do I sound like an angel?
Kokoy: Uhmm...Minsan... pero mas madalas devil.
Jelo: Ay g*go ka. Bawiin ko yung lyrics. May mga gusto pa naman akong ipalit sa iba mong words. Dadalhin sa walang hanggan. Haha seriously?
Kokoy: Ang yabang mo. Kaya nga kita hinhintay eh.
Jelo: Para ba yan sa Music Fest?
Kokoy: Oo. May praktis dapat kami ng basketball eh. Pinilit ako ni Sir Julius na magcompose.
Jelo: Akin na nga...
Jelo grabbed Kokoy's notes and edited some of the lyrics.
Kokoy: Yun oh. Si Mr. Editor-in-chief hahaha
Jelo: Ayan na. Try mo kantahin.
Kokoy: 🎶🎵Araw-araw pa kitang liligawan, Ite-text at tatawagan... mamahalin kita ng tunay, lalambingin kita habambuhay...🎵🎶Ikaw lang ang dahilan ng paggising ko...Umaraw man umulan andito lang ako para sa'yo.... Lagi-lagi....🎶🎵
Galing mo Moks! Saktong sakto eh. Okay yun ah itetext at tatawagan. Bat diko naisip yun?
Jelo: Kaya nga. Yun nga lagi mong ginagawa sakin.
Koy:Ha?
Jelo: I mean...sa mga chicks mong nilalandi dito sa school.
Koy: Naku..mukhang mamakarinig nanaman ako ng sermon sa best friend ko. Uwi na nga tayo.
Jelo: Mabuti pa nga.
****End of flashback****
YOU ARE READING
Lagi-Lagi (Always)
Fanfiction"Lagi-Lagi" An #EliKoy AU where Elijah Canlas, 25 is one of the Philippine's best film director / screenwriter and Ronald De Santos Jr. 27, belongs to the top OPM artists and businessman in his generation. They both equate summer as their "me-time"...