killing me softly, nomin

killing me softly, oneshot

tik, tak, tik, tak...

na jaemin, görüpte inanamayacağınız kadar asosyal bir çocuktu. arkadaştan yoksundu, tek başına yaşıyor, online derslerinde ne kadar mikrofon açmayabilirse o kadar açmıyordu.

tüm bu olanlardan da oldukça memnundu, annesine arada attığı birkaç mesaj yetiyordu ona ancak saat gece yarısını gösterdiğinde bir anda her şey değişti.

konforlu yatağında uzanıp kitap okuyordu karamel saçlı oğlan. saat gece yarısını gösterdiğinde odasında farklılık hissetmeye başlamıştı, gaz kaçağı tarzında garip bir koku etrafı sarmaktaydı. işin garip kısmı jaemin'in gazı kapattırmış olmasıydı, kendini bildim bileli dışarıdan sipariş ederdi.

yavaşça yatağından doğruldu, soğuk zeminin bedenine akın etmesine izin vermişti bu durumda. ileriye attığı her adımda aldığı koku artıyor, gözleri buğulanıyordu. belli ki durum iyiye gitmiyordu.

salona ulaştığında siyahlarla giyinmiş birinin koltuğunda bacak bacak üstüne atmış oturduğunu gördü.

"uyuyakalmış olmalıyım. rüyamda parazit görecek kadar düştüm mü gerçekten? linda'nın intiharını canlı görmek daha eğlenceli olurdu." aslında kendi kendine mırıldanmıştı ancak yine de farklı ve garip görüşlere sahipti. linda ise okuduğu romandan en sevmediği karakterdi.

"parazit mi? hiç öyle olduğumu sanmıyorum, halbuki canlı kanlı senin gibi biriyim." dedi tok bir ses. parazitlerin konuşmayacağını herkes biliyordu, rüyada bile.

"ha?" şeklinde şaşkın bir nida döküldü karamel saçlının dudakları arasından. adımları bu sefer kendini geriye atıyordu.

"hadi ama yanıma gelen sendin, şimdi de kaçıyor musun?"

çokta kaçamamıştı jaemin, eklemlerinin gittikçe işlevini yitirdiğinin farkındaydı. odasının kapısının önüne geldiğinde yere yığılmıştı, bilinci açık bedeni kapalı gibiydi. buğulu gözlerinin açısına siyah botlar girdi, "aniden uykun mu geldi? o halde bana da sana yardımcı olmak düşer sevgilim."

tabiki gerisi karanlıktı, kafasına yediği şarap şişesinin ardından kim ayık kalabilirdi ki?

bir şeyi kesin olarak öğrenmişti, garip bir koku aldığında koku kaynağını arama. kaç.

***

"uyanma zamanı sevgilim, hadi ama ilgilen benimle! senin için o kadar yoldan geldim, bu günü bekledim. beni özlemedin mi?"

yine aynı tok ses.

"sevgilim hadi ama, sinirlenmeye başlıyorum."

sevgilin değilim.

yarı ayıktı jaemin, hareket edecek gücü kendinde bulamıyordu. kafasındaki acı dayanılmazdı ve sıcaklığın aktığının farkındaydı. bayık gözlerle etrafta gezdirdi bakışlarını. camı olmayan karanlık odanın tam ortasından çıkan spot ışığı vardı, bir çeşit fotoğraf çekme sahnesine benziyordu alan.

"oh uyandın, sonunda! nana, benimle ilgilen hadi."

jaemin inanmak istemedi kulakları arasında yankılanan sesin o kişiye ait olduğunu. başta demiştim jaemin bu zamana kadar görebileceğiniz en asosyal kişilerden biriydi. bu hale gelmesinin sebebi olan kişi ise karşısında tüm mutluluğuyla gülümsüyordu.