Εξασθενίζοντας κυρτό

51 1 0
                                    


4 Απρίλη 

01:39μμ 

 Πιστεύεις θα μπορούσες να κάνεις φόνο;

Είναι πολύ βάναυσο για εσένα; 

Το να βλέπεις τον θάνατο σε ένα βλέμμα, τα παρακάλια με σκοπό τον οίκτο, σου είναι γνωστά....

Περπατάς σαν σκιά σαν μια ψυχή χαμένη, σαν ένα άδειο σακί... Είσαι ένας δολοφόνος. Πες μου άλλη μια φορά πως εσύ δεν είχες επιλογή... 

Σαν ανθρωπόμορφο τέρας, αργά δολοφονείς το σημαντικότερο άτομο στη ζωή σου... 

Σαν την Μέδουσα τα πετρώνεις όλα και έπειτα απ' τη θλίψη σου τα σπας και θρυψαλιάζουν, ύστερα πας πάνω απ΄ τα θρύψαλα και θρηνείς για στάχτες και σκόνη...

Αναμνήσεις, μνήμες, εικόνες, συναισθήματα....Όλα στράφι, και μέσα σου απλά μια φωνή...

Μια πολύ δική σου φωνή, μια φωνή που σου προκαλεί τα πάντα.

Μια φωνή που ίσως νοσταλγείς, εκείνη που ποτέ δεν λησμονείς, που ο τόνος της σε χαράζει σαν ξυράφι... Τόσο γλυκά... Σαν μια παλιά κακή συνήθεια... 

Εν τέλει είσαι μόνος, πάλι μόνος....πάντα μόνος.... Καθώς ανεβαίνεις τον προσωπικό σου Γολγοθά, είσαι μόνος.... Κανένα χέρι να πιάσεις, και φταις.... Και το σιδερένιο σταυρουδάκι σου, φαντάζει εργαλείο εκτέλεσης που πια δεν κρέμεται απο την κωλότσεπη  ούτε είναι κρυμμένο στο γιλέκο σου... Παρά το κουβαλάς στους ώμους γιατί η δύναμη σου να το πετάξεις είναι μηδαμινή κι ας σέρνεις τα πόδια σου γυμνά στο αμμοχάλικο με 100 κιλά στην πλάτη ... Το μικρό σου φυλαχτό γίνεται πυρακτωμένο σίδερο και σε καίει... Όταν ανέβεις τον Γολγοθά και σταυρωθείς, τότε θα κάνεις τον πιο φρικτό φόνο... Δεν υπάρχει απο εκεί επιστροφή αγάπη μου γλυκιά... Και το αμάρτημα σου τιτανομέγιστο, για πρώτη φορά σε σκότωσες... Απο τώρα και στο εξής ο Θάνατος σου θα σου γίνει ρουτίνα μα ...... και προσωπική σου νίκη... Τώρα που σε τυλίγει το σκοτάδι ποιος είναι δίπλα σου να σε φωτίσει; 

Χαχ, σωστά, γιατί να ενδιαφερθεί ένα κορμί; Ένα άδειο μαύρο πουκάμισο με δυο κουμπιά ανοιχτά; Η αγέλη του ενός και ο πόνος σου δικός σου .... Μα.... μην σε μισείς, μην με μισείς.... εγώ ματιά μου ανέβασα στον δικό μου Γολγοθά και το δικό σου εργαλείο εκτέλεσης, όχι απο οίκτο.... Απλά για να σταυρωθώ μια παραπάνω κι ας μην ήταν μια  στο κλείσιμο.... Γι΄αυτό, όταν πάρεις την απόφαση να ανέβεις ρίξε δίπλα μια μάτια και ίσως ο ''σταυρός'' σου σε βοηθήσει να θυμηθείς ποιος τον ανέβασε για να μην κουραστείς....                          


Κορμιά χωρίς ψυχήWhere stories live. Discover now