"Praseo! "
Nilingon ko ang ilang kalalakihan na papunta sa aking pwesto. I wiped the sweat off to my face. Dinaong namin sa baybayin ang bangkang sinakyan, gamit sa panghuhuli.
I used to be a fisherman when I was a young. At eto na siguro ang pinakamatinong trabaho na hindi ko ikakahiya.
Tumakbo papunta sa akin ang isang morenang babae. Malaki ang kanyang ngiti ng nakalapit sa akin. She handed a box, napatingin ako dito. Pandesal.
"Salamat Nika"
Namula ang kanyang mukha sa aking sinabi. Ginulo ko ang kanyang buhok at sinalubong ng ngisi ang ilang kaibigan na nakakita sa akin.
"Mahina ba ang huli Seo?"
I turned to our empty container bago napabuntong-hininga. Isa ito sa mga nagiging problema ng napakaraming mamayan dito sa probinsya. Kapag maulan at mahangin sa dagat ay bibihira kaming makahuli ng isda, maliban na lamang kung binabaha ang mga fishpan. Tiyak na maraming bangus na mahuhuli.
"May nahuli pero pang-ulam lang"
Tumango si Tonyo at bumaling sa ilang bangka na paparating. Masayang kumakaway si Tatay Alas sa amin. I smiled when I noticed about his face. Mukhang naka-dami sila ng huli ngayong araw.
I was about to walked when Nika Ardiente hold my arms firmly. I turned my eyes to her, she got flushed and turn her eyes to the different direction.
"Ano yon?" Mahina subalit masungit kong tugon.
I knowed her for a years, Isa sya sa matalik kong kaibigan dito sa Gumaca. Bukod sa magkapit-bahay kami ay kaibigan ko rin ang kanyang kuya at mga magulang.
Kahit mahirap lang ako naranasan ko na rin ang makakita ng isang babae na alam ko kaagad ang gusto. Women are easily to fuck, pero hindi ako ganoon. At isa si Nika sa nagbibigay ng motibo sa akin. Her brother mentioned to me that she likes me but I never turn her down dahil hindi pa naman ako kasigurado sa nararamdaman nya sa akin. I have no plans to make a girlfriend here also.
"H-hindi ka ba muna kakain? Maaga kayong umalis palaot k-kanina. Baka malipasan k-ka" I saw the concerned to her chinky eyes.
Binalingan ko ng tingin ang kanina nyang bigay na pandesal. I tapped her head. Agad syang nag-angat ng tingin sa akin.
"Kakain ako mamaya, sabay na tayo"
Walang lingon na lumakad ako patungo sa bangka ni Tatay Alas. Maraming tao ang nakapaligid sa kanya, habang ang ilan ay nagsasalay ng lambat.
"Seo, ikaw pala. Marami ba kayong nahuli?" I shooked my head to him. Kinuha nya sa dalang balde ang isang malinis na tuwalya. Lumapit sya at hinyaan ang ilang naroroon na tumulong sa pagaalis ng isda sa lambat.
"Marami ata kayong huli ngayon Tatay Alas"
Pinahid nya ang ilang butil na pawis sa kanyang noo.
"Mabuti nga at kahit papaano ay may nahuli. Kailangan ko rin kasi ng malaking pera sa ngayon"
"Palagay ko naman po ay aabot sa isang libo ang malalaking isda na nalambat" Pinagmasdan ko ang halos mapuno nyang balde ng mga lumahan.
"Uuwi kasi mula Maynila ang aking anak. Yung bibihira na pumunta rito? Nakikilala mo pa ba?"
Hindi ako madalas makaalala ng pangalan subalit ang mukha ng sinasabi nya ay tandang-tanda ko pa. Nginitian ko ang matanda. Sa dalawampung taon ko rito sa probinsya ng Gumaca, nasaksihan ko kung gaano kabait at kasipag na ama ang katulad ni Tatay Alas.
