"Neon, pasensya ka na pinapauwi na kasi ako ni Tatay sa probinsya. Hindi na kita masasamahan dito sa Manila"
I rolled my eyes to Amanda. My bestfriend, we're here at my condo near at Villeveblin when her father called early in the morning to said that she needs to study at her province.
Ibinagsak ko ang sarili sa malambot na kama. Tinitingala ang kisame, at walang planong bumangon.
For some reason, Im used to this kind of situation. People will going to left and never coming back.
"Mahina na rin kasi ang bentahan ng isda sa Gumaca. Kailangan ko na ring tumulong kay Tatay, matanda na kasi"
Rinig ko ang pag-aayos nya ng damit sa kanyang maliit na maleta. Ilang araw na lamang at magsisimula na ang pasukan.
Pareho kaming dalawang taon na sa kolehiyo at tourism ang kinukuhang kurso. I feel sad when I heard that she's going to left me here, at the most boring unit.
"Malaki ang magiging tulong ng probinsya sa kurso natin, bakit hindi ka na lang sumama sa akin tutal naman ay dependent kana"
Umupo kaagad ako sa kama sa narinig. Mandang have an idea! Isa pa kung pera ang pag-uusapan may budget lagi ako dyan, pero kung ang pamilya,
Nevermind!
Huminto siya sa ginagawa at umupo sa edge ng uratex na kama.
"Neon, opinyon ko lang naman yon. Pero kung ayaw mo edi huwag mong ipilit"
I shooked my head and plaster a widely smile.
Tumayo ako sa aking komedor at kinuha ang dalawang maleta.
"Sasama ako!"
Alas-sais ng umaga ng makarating kami sa probinsya ni Amanda. Im wearing my cute sunny dress at floral na sumbrelo. Isang branded na sandalyas ang suot sa paa. Nilingon ko ang kaibigan na may katawagan sa telepono.
Nasa gilid kami ng kalsada at mukhang tinatawagan nya ang kanyang ama, na susundo sa amin.
My eyes turned to my stuff. Hindi nagkasya sa dalawang malaking maleta ang mga gamit ko kaya bumili pa ako kaninang umaga.
"Neon, ang dami mo namang dinalang gamit. Maliit lang ang bahay namin sa Gumaca"
I ignored Amanda's voice. I continue to put a light make-up to my face.
"Hindi mo ba iiwan ang ilan dyan? Isa pa condo mo naman yon, walang mangingialam don!" Sinarudahan ko ang foundation na ginamit at hinarap siya.
"I dont have plans to left my other stuffs sa unit ko, Mandang." I looked to her at nangunot ang noo "Bakit naman nakapantalon ka, ang init kaya sa probinsya!"
Kinuha nya ang liptint sa ibabaw ng tukador at humarap sa salamin.
"Tama lang to, kumpara sa suot mo Neon. Probinsya ang pupuntahan natin at hindi sa Boracay para magbakasyon"
I rolled my eyes to her, hindi nya ito nakita pa ng muling tumunog ang kanyang telepono.
"Andito na sina Tatay, Tara Neon!" I looked to the car that have a three wheels. Ano nga ulit ang tawag dito?
Isang matandang lalake na moreno ang kulay ng balat ang ngumiti sa akin. Niyakap siya ni Amanda at tinawag na 'Tatay' .
Mula sa maliit na trycicle, the name of this car, ay isinakay ang aming mga bagahe. Ang ilan nga ay nasa bubong at likod ng sasakyan.
