ភាគ១២
វីល ញញឹមកំណាចមើលទៅអ្នកដែលគេងយំសសិតលើគ្រែឡើងញ័រខ្លួនមុននឹងឡើងទៅទ្រោបពីលើខ្លួនរបស់នាងព្រមទាំងចាប់ដៃនាងទាំងពីរជាប់សង្កត់ទៅលើកពូក បន្ទាប់ក៏ប្រដេញបបូរមាត់ថើបប្រឡោះកឆ្វេងស្ដាំរបស់នាងខ្លាំងៗមិនថ្នាក់ថ្នម ចំណែកអ្នកដែលត្រូវគេលូកលាន់ ក៏ខំគេចមុខទៅឆ្វេងទៅស្ដាំបដិសេធជាមួយគេ។
«លែងណា...អ្ហឹកៗ...ខ្ញុំខ្លាចហើយ...សុំអង្វរ»ហ្វីតា ស្រែកយំអង្វរគេទាំងទឹកភ្នែករហាម តែសុំទោសផងការសម្រក់ទឹកភ្នែករបស់នាងមិនបានប្រយោជន៍ឡើយ។ តែភ្លាមៗរាងកាយរបស់នាងស្រាប់ក្ដៅអន្ទះអន្ទែងពិបាកទ្រាំខណ:ដែលវីល បញ្ឈប់សកម្មភាពគ្រប់យ៉ាងហើយអង្គុយមើលប្រតិកម្មរបស់នាង។
«អ្ហឹកៗ មានរឿង? លោកដាក់ស្អីចូលទៅក្នុងមាត់របស់ខ្ញុំ?» ពេលសារជាតិថ្នាំសាយភាយជ្រាបពេញរាងកាយរបស់នាង កម្ដៅក្នុងខ្លួនក៏កើតឡើងទៅតាមនោះ ភាពត្រូវការដែលនាងមិនដឹងថានាងត្រូវការអ្វីក៏សម្រុកចូលពេញខ្លួនរបស់នាង។
«អ្វីដែលធ្វើឲ្យនាងសប្បាយនៅយប់នេះ»វីល អង្គុយញញឹមចុងមាត់មើលភាពពិបាកវេទនារបស់នាង ក្នុងខ្លួននាងមានតែភាពក្ដៅនិងក្ដៅ មិនមែនម្ដងក្ដៅម្ដងត្រជាក់ដូចថ្នាំរវើរវាយដែលនាងបានផឹកលើកមុននោះទេ ម្ដងនេះបើនាងមិនត្រូវការគេជួយនាងនឹងគាំងស្លាប់។
«អ្ហឹកៗ...ជួយផង....ជួយខ្ញុំផង»ហ្វីតា ចាប់បោចសម្លៀកបំពាកដែលដាច់រហែកស្រាប់របស់ខ្លួនចេញពីលើរាងកាយ ម្រាមដៃស្រលូនទាំងក៏លើកមកខ្វាច់សាច់សខ្ចីរបស់នាងរហូតទាល់តែរលាន់ស្បែកចេញឈាមរិចៗព្រោះក្រចករបស់នាង។
«យើងជួយនាងប្រាកដណាស់»វីល ឱនមុខចុះមករកនាងម្ដងទៀត មុននឹងទម្លាក់បបូរមាត់ស៊ិចស៊ីទាក់ទាញរបស់គេប្រថាប់លើបបូរមាត់តូចស្ដើងរបស់នាង។ រាងតូចដែលមិនដឹងអីក៏លើកដៃឱបកគេព្រមទាំងពត់ពែនខ្លួនប្រាណខណ:ដែលគេប្រើដៃរាវពេញរាងកាយរបស់នាងពីគល់ភ្លៅឡើងមកដល់ដើមករបស់នាង។
«អ្ហាស៎៎...»ហ្វីតា ធ្លោយសម្លេងថ្ងួចថ្ងូរចេញមកទាំងមិនដឹងខ្លួនខណ:ដែលគេកំពុងតែប្រដេញបបូរមាត់មកបបោសអង្អែលលើដើមទ្រូងទ្រលុកទ្រលន់តឹងណែនរបស់នាង។ វីល ប្រើបបូរមាត់និងអណ្ដាតលិឍក្រលាស់ថើបថែវាសកាត់សាច់ពោះរាបស្មើរបស់នាងស្របពេលដៃទាំងគូក៏ចាត់ការភាពទាស់ទាល់លើខ្លួនរបស់នាងទាល់តែអស់គ្មាន បន្ទាប់មកក៏ចាត់ការខោគេវិញម្ដង បន្សល់ត្រឹមតែរាងកាយននលគោកដូចគ្នាទាំងពីរនាក់។
«មិនគួរឲ្យជឿថារាងកាយនាងទាក់ទាញខ្លាំងដល់ថ្នាក់នេះ» តែគួរឲ្យស្ដាយដែលនាងជាកាកសំណង់របស់អារីឈែត នាងស្អាតដល់ថ្នាក់នេះវាប្រាកដជាស៊ីនាងមិនឲ្យសល់សាច់នោះទេ គិតដល់ត្រឹមនេះគេក៏ខឹងខ្លួនឯងភ្លាមដែលភ្លើតភ្លើនចង់បានកាកសំណល់ពីអាចង្រៃនោះ។
«ជួយខ្ញុំផង អ្ហាស៎៎...»រាងតូច រមិតរមួលខ្លួនប្រាណប្រែមកជាគេងបែរខ្នងដាក់គេខ្ទប់មុខនឹងពូកទាំងអន្ទះអន្ទែងវេទនាពិបាកទ្រាំ។ វីល បោះត្រាស្នាមថើបប្រដេញលើសាច់ខ្នងសខ្ចីរបស់នាង ថើបអស់ចិត្តអស់ចង់អ្នកកំលោះក៏ប្រែរាងកាយនាងត្រឡប់មកវិញព្រមទាំងញែកជើងនាងចេញគ្នាមុននឹងនាំរាងមាំទាំរបស់គេជ្រៀតជ្រែងប្រឡោះភ្លៅរបស់នាង។
«អ្ហឹស៎៎»វីល ជ្រួញចិញ្ចើមដោយការឈឺចាប់ល្វែងក្រោមរបស់គេទាំងប្លែកចិត្ត រាងកាយនាងមិនសមធ្វើទារុណគេដក់ថ្នាក់នេះទេ គេពិបាកណាស់ ពិបាកចូលក្នុងខ្លួននាង វាមិនសមតឹងណែនដល់ថ្នាក់នេះទេវាគួរតែងាយស្រួលជាងនេះ។
«ស៊ឺត..នាងមិនធ្លាប់? មិនអាចទេ»វីល សម្លឹងមើលទៅឈាមក្រហមដែលជ្រាបចេញពីភាពទន់ជ្រាយរបស់នាង បន្ទាប់ពីគេនាំភាពមហិមាចូលទៅខ្លួនរបស់នាង។ វីល ជ្រួញចិញ្ចើមមើលប្រតិកម្មនិងសកម្មភាពរបស់នាងដែលតបតជាមួយគេ នាងដូចជាគ្មានបទពិសោធន៍ចំពោះរឿងទាំងនេះ កាយវិការតបតរបស់នាងសុទ្ធតែជាកាយវិការមិនដឹងអី ដឹងតែពីត្រូវការឲ្យគេជួយតែមុខ។ អ្នកកំលោះគ្រវីក្បាលបណ្ដេញគំនិតគ្រប់យ៉ាងចេញ មុននឹងព្យាយាមរំកិលខ្លួនចូលទៅក្នុងរាងកាយនាងមួយៗឲ្យទំហំរបស់នាងបើកទទួលកូនប្រុសគេ ពេលឃើញថាចេញចូលស្រួលជាមុន គេក៏បង្កើតល្បឿនចង្កេះញាប់ស្អេកតាមកម្លាំងដែលគេមានបែបមិនថ្នាក់ថ្នម។ មិនថាគេប្រើកម្លាំងខ្លាំងយ៉ាងណាទេនាងគ្មានអារម្មណ៍ឈឺចាប់ឡើយ ផ្ទុយទៅវិញគេធ្វើវាកាន់តែខ្លាំងនាងកាន់តែពេញចិត្តនិងពើតពើងត្រគាកមករកគេមិនឈប់។
«អ្ហាស៎៎...លោក...អ្ហាស៎៎»ហ្វីតា បិទភ្នែកទទួលយកភាពស្រណុកសុខស្រួលដែលគេផ្ដល់ឲ្យ ខណ:ដៃស្រឡូនទាំងគូស៊កចូលជើងសក់របស់គេទាំងស្រើបស្រាលពេញខ្លួនពេលត្រូវគេប្រើបបូរមាត់ថើបថែគ្រលាស់អណ្ដាតលើចុងទ្រូងរបស់នាងឆ្លាស់គ្នាឆ្វេងស្ដាំទៅវិញទៅមុខ ដៃមាំរបស់គេក៏ចាប់សង្កត់ចង្កេះនាងជាប់ឲ្យនឹងដើម្បីឲ្យគេងាយស្រួលសម្រុកចូលក្នុងរាងកាយនាង។
«ស៊ឺត..អ្ហឹស៎៎...វីល ហៅឈ្មោះរបស់យើងទៅឡាហ្វីតា» ចលនាចង្កេះ និង ការសម្រុកចូលរបស់គេវាខ្លាំងក្លាណាស់គេដឹងខ្លួនឯងច្បាស់ តែក៏សរសើរដែលនាងគ្មានភាពឈឺចាប់សូម្បីតែបន្តិច តែនាងពិតជាអន់ណាស់ អន់ដែលឲ្យឫទ្ធិថ្នាំគ្រប់គ្រងបានរហូតដល់លែងដឹងអី។ គេធ្វើដោយកំហឹង មិនបានធ្វើវាដោយការពេញចិត្តនោះទេដូច្នេះហើយទើបគេមិនបានបបោសអង្អែលនាងឲ្យទទួលបានអារម្មណ៍ត្រេកត្រអាលនិងរោលរាលជាងនេះ ហើយគេក៏មិនគិតនឹងថ្នមនាងដែរ លើកនេះជាមួយគេនាងមិនឈឺព្រោះមានថ្នាំជួយតែថ្ងៃស្អែកមកដល់នាងគ្មានអ្វីជួយនោះទេពេលគេប្រគល់នាងឲ្យទៅកូនចៅរបស់គេបន្ត។
«អ្ហាស៎៎ៗៗ...វីល...ជួយផង» គេកំពុងតែជួយនាងហើយ តែនាងនៅតែទទូចសុំឲ្យគេជួយទៀតធ្វើដូចកម្លាំងរបស់គេមិនគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់នាង ញៀនតណ្ហាហើយទេដឹង។
«អ្ហាស៎៎....ទេ»វីល ស្រែកឃាត់ខ្លួុនឯងភ្លាមបន្ទាប់ពីដល់គោលដៅតែដកចេញមិនទាន់ធ្វើឲ្យតំណក់ទឹករបស់គេចូលទៅក្នុងខ្លួនរបស់នាងអស់ខ្លះទៅហើយ។ ព្រះជាម្ចាស់អ្ហើយ គេរវល់តែភ្លើតភ្លើនជាមួយនឹងរាងកាយរបស់នាង គេភ្លេចរឿងការពារឲ្យឈឹងទៅ តែវាជ្រុលហើយ តំណក់ទឹករបស់គេចូលទៅក្នុងរាងកាយនាងច្រើនជាងខ្ទាតចេញមកក្រៅ។
ហ្វីតា ដកដង្ហើមហត់គឃូសបន្ទាប់ពីទៅដល់គោលដៅរួមជាមួយគេ ទោះដល់គោលដៅហើយក៏ដោយតែនាងដូចជាមិនបានហត់នឿយឬអស់កម្លាំងបន្តិចទេ លើសពីនេះនាងបែរជាកាន់តែក្ដៅអន្ទះអន្ទែងទ្រាំមិនបានម្ដងទៀតខណ:ដែលគេដកភាពរឹងមាំចេញហើយលែងប៉ះពាល់ខ្លួនប្រាណរបស់នាង។
«បន្តដល់ព្រឹកទៀតក៏នាងឆ្អែតដែរឡាហ្វីតា» តែមិនបាច់ព្រួយទេគេនឹងបន្តរហូតដល់នាងទ្រាំទ្រលែងរួចហើយសុំអង្វរគេឲ្យឈប់ តែមិនប្រាកដទេថាគេនឹងឈប់ពេលនាងអង្វរ។
«វីល...អ្ហាស៎៎...» អារម្មណ៍ត្រេកត្រអាល ក្ដៅរោលរាលចាប់ផ្ដើមកើតឡើងពេញខ្លួននាងម្ដងទៀត ខណ:ដែលវីលហ្គីប្រដេញម្រាមស្រឡូនចុះក្រោមទៅឈ្លីញីញក់លើស្រទាប់ផ្ការបស់នាងតាមកម្លាំងដៃរបស់គេ បើមិនមានថ្នាំយោងនាងប្រហែលជាស្រែកឈឺប្រាកដណាស់។ ម្រាមកណ្ដាលនិងម្រាមចង្អុលរបស់គេកម្រើកចេញចូលញាប់ស្អេកត្រង់ភាពតូចចង្អៀតរបស់នាងកាន់តែលឿនទៅៗមិនសំចៃ ធ្វើឲ្យម្ចាស់រាងកាយស្រៀវស្រាញដង្ហក់ខ្យល់ពើងត្រគាកហុចឲ្យគេ ដៃទាំងគូក៏ក្ដាប់កម្រាលពូកឡើងខ្ទេចទក់ទីទប់ភាពស្រើបស្រាល មិនយូរប៉ុន្មានតំណក់ទឹករបស់នាងក៏ហៀរចេញមកតាមម្រាមដៃរបស់គេលាយឡំជាមួយនឹងឈាមរបស់នាងមកជាមួយដែរបន្ទាប់ពីនាងដល់គោលដៅម្ដងទៀត។
«គ្មានលើកទីពីរទេឡាហ្វីតា វាមិនអាចកើតឡើងម្ដងទៀតឡើយ យើងស្អប់នាង ស្អប់ដែលនាងជាមនុស្សរបស់វា»
វីលហ្គី ខាំថ្គាមសង្កៀតធ្មេញគ្រឺតក្រតខឹងនឹងខ្លួនឯងដែលពេញចិត្តជាមួយនឹងរាងកាយរបស់នាងគេមិនជឿទេថានាងរក្សាភាពបរិសុទ្ធបានខណ:ដែលនាងជាស្រីមនុស្សរបស់អារីឈែត។ តែគ្រប់ពាក្យសម្ដីរបស់គេមិនបានចាក់ចូលក្នុងប្រព័ន្ធប្រសាទរបស់នាងបន្តិចទេ អ្វីដែលនាងដឹងនិងទទួលបាននៅពេលនេះគឺនាងត្រូវការគេ។ វីលហ្គី ចាប់កាន់ភាពរឹងមាំរបស់ខ្លួនដែលខឹងចេញសរសៃរវាមដ៏គួរឲ្យខ្លាចមកសាប់ចុះឡើងតិចៗឲ្យរីកមាឌម្ដងទៀតមុននឹងយកវាទៅត្រដុះនៅលើភាពទន់ជ្រាយរបស់នាងជន្លជន្លេញដាក់ដកៗជាច្រើនលើកច្រើនសារទម្រាំតែគេព្រមដាក់វាចូលរាងតូចស្ទើរតែដាច់ខ្យល់ស្លាប់នៅនឹងកន្លែង។
«អ្ហាស៎៎ៗៗ»សម្លេងតូចឆ្មាថ្ងួចថ្ងូរដោយការពេញចិត្តព្រមទាំងលើកដៃឱបគេយ៉ាងណែន វីលលើកជើងទាំងពីររបស់នាងមកស្រាក់ចង្កេះរបស់គេមុននឹងសម្រុកចូលកាន់តែញាប់ទៅៗនិងលឿនទៅៗ ឯអ្នកដែលដេកក្រោមទ្រូងរបស់គេក៏ស្រែកថ្ងួចថ្ងូរហៅឈ្មោះគេមិនដាច់សូរ ក្នុងបន្ទប់ដែលស្ងាត់ជ្រងុំឮតែសម្លេងសាច់ប៉ះសាច់ ពេលចំណុចផ្សារភ្ជាប់ទាំងពីររត់ចូលរកគ្នានិងសម្លេងពិរោះគ្រលួចចេញពីមាត់ពួកគេទាំងពីរ រហូតដល់សង្គ្រាមបញ្ចប់។
