Ο κόσμος του καταστράφηκε , το Ζαχαρένιο του σύννεφο εξαφανίστηκε
Ο ουρανός έπεσε σαν κομματάκια γυαλιού , όπου αν τα κοίταζες θα έβλεπες την σελήνη
Τα όνειρα σβήστηκαν , τα μάτια σταμάτησαν να κοιτούν και άρχισαν να βλέπουν ,
μια κοπέλα που χόρευε χωρίς την θέληση της το τανγκό της σιωπής
δεμένος σε ένα σταυρό κλείνω τα μάτια μου !
Δεν βλέπω ούτε κοιτώ , μονάχα ακούω το τανγκό της σιωπής .
Καθώς ο κόσμος καίγεται εγώ περπατώ στο νερό ,
ακούω τον χορό , ακούω τον θυμό της κοπέλας που χορεύει κι προχωρώ.
Τα σχοινιά που την κρατάνε λύθηκαν αλλά αυτή συνεχίζει ,
δακρύζει ,
ραγίζει ,
ανθίζει !
Άνθισε και πέταξε ψηλά . Έφυγε πέταξε μακριά !
Στην μέση της λίμνης συναντώ έναν καθρέφτη .
Δεν κοίταξα ούτε είδα ,
τυφλός άγγιξα και ένιωσα τον καθρέφτη να λιώνει
Οραματίστηκα τον εαυτό μου και ξύπνησα χωρίς τον άνθρωπο μου ..!
YOU ARE READING
Αυτοβιογραφία ενός έκπτωτου άγγελου
Poetryσυλλογή ποιημάτων και κειμενων . Μεσα απο τα κειμενα και τα ποιηματα βλεπουμε την ιστορια ενος ανθρωπου ο οποιος εχει υοθετησει το παρατσουκλι " εκπτωτος αγγελος " . Συμβουλη : εφοσον το διαβασετε κανονικα επειτα διαβαστε το απο το τελος προς την α...
