Yazıyorum yine Rize Pazar'da cahiller yine dünyada mutluluk kalmamış dünyada insanlar aldanmış dünyaya Bu Dünyada Yaşayan Rizeli Bir genç varmış bu genç konuşmaktan hiç hoşlanmayan çok sinirli bir genç miş toplumda fazla konuşma hakkı olmayan birisiymiş daima bulunduğu Çağa küfür eden bu çağdan nefret eden bir gençmiş köy sevgisi onun kalbinde yer edinmiş bu genç Köyü Çok Severmiş fakat şehir hayatından kurtulamaz Mış çocuk yaşta iki Dedesini kaybetmiş Dede sevgisi nedir bilmez miş Aşk duygusu nedir bilmezmiş Uğrunda İçilecek Aşk Kalmadı dermiş yalnızlığın adamı Bekarlığın sultanıymış çocuğun tek bir Yoldaşı arkadaşı varmış Bu iki arkadaş ilkokul ortaokulu beraber okumuş lise nin sadece 1 yılını beraber geçirmiş Koca 12 senelik arkadaşmış bu gencin arkadaşı çapkın mı çapkın mış fakat Kendine layık birisini bulamazmış Hatta kendisine Sana abla mı vereyim sana abla mı diyen bir delikanlı da onu rahatsız ediyormuş Bu Çocuğun Arkadaşı tüfek hastası dedesinin tüfeğini kullanan sürekli nişan alan sürekli sigara içen ve bal seven bir çocukmuş O da köyde yaşarmış fakat yaşadığı köy babasının köyüymüş ve bu çocuk bu köyden nefret eder miş sürekli arkadaşıyla birlikte telefonla konuşur muş rahmetli Dedesini çocuk yaşta kaybetmiş bu çocuğun dedesinin babası Çanakkale'de savaşmış bir Gaziymiş kolundan vurulmuş Ve o çocuğun kullandığı tüfek de Çanakkale Savaşı'nda kullanılmış olan kar98 miş Yani bizim de deyişimiz le türk islam tüfeği dir Bu Çocuğun Arkadaşı lise 1'de okulda Öğretmenlerle öğrencilerle kötü şeyler yaşamış ve maalesef hocalar tarafından sınıfta bırakılmış sonradan bu okuldan ayrılıp özel bir okula geçmiş Tabii ayrılması ile birlikte 10 Sınıfı tek başına yaşayan bu genç çok psikolojikmen yıkılmış yalnızlığın ufkuna varmış bu sene Baştan tek başına okulda hayatta kalmaya çalışmış sevmediği insanlarla okumuş gel zaman git zaman bu çocuk artık liseyi bitirmiş üniversite sınavına girmiş ÖSYM zor mu zor bir sınav sormuş Bu sınavda çakılmış şimdi ben ne edeceğim demiş Sonra arkadaşı bana mesaj atmış Sen çocukken Ben Serdar komutan komutan olacam diyordun Sen neden asker olmuyorsun demiş o çocukta düşünmüş taşınmış demiş ki ben askeri Üniversiteye gideceğim kayıt yaptırmış ve başarılı olmuş bu çocuk Diyarbakır'a gitmiş babasının askerlik yaptığı ile o çocuk Sınavlarda başarılı olup Binbaşı olmuş teröristlerle girdiği bir savaşta şehit olan bu çoçuğun arkadaşı Bu kardeşine çok üzülmüş onun anısına Çeşme yaptırmış Çeşmenin üstüne de Yakında Bende Geliyorum kardeşim yazmış
