Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bugün bisikletle gitmek dün yaşananları unutmak istiyorum . Güzel bir hava vardı bugün o mükemmel şirkete bugünkü girişim bir başka öz güvenli girişti yaptım ben yaptım yolda tüm akrabalara haber vermiş kadar konuşma yapmıştım . Min seo beni kafetaryaya çağırmıştı artık şirketi yavaş yavaş tanımaya başladım dedim içimden yangın merdivenleri her zaman kısa yolda olsa bazen yanlış şeylere tanıklık edebiliyorsunuz yangın merdivenini bir daha ne zaman kullanıcam tahmin edemiyorum. Kafetaryaya geldiğimde bana konfeti ve hoş geldin pastası almıştı onun gibi bir arkadaşım olduğu için çok şanslıyım ahh bir hayalim gerçek oldu
- yakın arkadaşımla aynı yerde çalışmak ✓
Üstü çizildi , beni herkesle tanıştırdı korecemi anladıkları için mutluydum bu benim için yeni bir şeydi ama Güney Kore'de olduğum her an gelişiyor gibi hissediyordum şirkette bazı gıcık asistanlar vardı Min seo nün canını sıkan , onun canını sıkan beni karşısında bulur. Buradada yalniz kalmamıştım. Seo nun sevdiği arkadaşı çoktu yalniz yaşıyordu benden 2 yaş büyük ama ona unnie demiyorum oda istemiyor zaten .
Herkesle tanışıp pastayı yedikten sonra herkes işine döndü yeni albümler çıkış yapan idoller, röportajlar vardı . Hâlâ hayal gibiydi bu uluslararası şirketin en değerli bölümünde, bir makyözde olsam çok iyi bir derece idi . İyi bir maaş da cabası profilinde kazandığın başarılara göre seni yerleştiriyorlar ve daha iyi maaş alıyorsun profilimde hiç fena sayılmazdı. Amerikan makyozlerden aldigim stil ve makyaj dersleri sertifikalarima önem vermislerdi. Unutmuş gibiydim dün yaşananlari , sanırım tüm kalbimle kendimi kandiriyorum ama buna takılı kalamam kalamazdım .
Makyozlerin ayrı odası vardı daha işe resmi olarak başlamamıştım o yüzden oraya girmeye hakkım yoktu , Acaba nerede diye düşünmeye başladım asistanı varsa kim , menajerleri nerede hepsiyle tanışmam gerekirdi , Seo nun bana anlattığına göre kişisel asistanları yok şu andada kayıt odasindalarmis bunu bana soylememeliydi nasıl dayanabilirdim ki yanına gitmeden ama beni oraya koymazlar içeri zaten giremem ama en azından koridora çıkabilsem diye düşünüyordum ama dün beni gördü belki unutmamistir . Unutmasın mı unutsun mu bilmiyorum ama ben hala onu görmek istiyorum...
Seo ile akşam beraber çıkıcaktık daha çok vaktim vardı bence kayıt stüdyosuna kimseye görünmeden çıkabilirdim kameralar umrumda değil . Yavaş yavaş merdivenlerden çıkmaya başladım sonra aklıma bahane olarak Amerikano ve su almak geldi biri bana sorarsa bahanem hazırdı . Ben tanımadığım bir ülkede büyük bir şirkette bunları yapicak insan mıydım ? Kahveleri alıp yine yukarı çıkmaya başladım . Koridora geldiğimde kat o kadar sessizdiki kimse yok zannetmek elde değil . Bir sürü oda ve hepsi çalışma stüdyosu çoğu zamanlarını burda geçirirlermis . Tek tek odaları gezip camlarından içeri bakmak delilik ama başladım başka çarem yok sonlara yaklaştığımda galiba yoklar demeye , son oda ; ama ama onlar yok yaaaaaagagaga ahhagg offff
Elimdeki Amerikanoları ne yapicam diye düşünürken asansör sesini duydum... bu kayıt odaları kırmızı halılı törenler gibi yeni kayıt yapmaya gelmişler ( Tomorrow x Together )
