Madison
Karanlık sokakta yürüyordum ama korkuyordum da. Burada hep serseriler olur. Bir kaç kıza tecavüz bile etmişler. Ben burdan geçerken kalbimin yerinden çıkmaması için dua ediyorum. Yalnız yürümek korkunç bir şey ve gece vakti serserilerle dolu olan bir sokakta yürümek ölümle kıyaslanır bir durum. Tam anlamıyla korkunç.
Sesler gelmeye başlıyordu. Anlaşılan isimlerini bile bilmediğim serseriler bana doğru geliyordu. Korku bana güç geldi ve adımlarımı hızlandırarak yürümeye başladım. Kahr etsin.....Benden güçlü oldukları için yenilmiştim. Beni duvara yasladılar ve üstümdekileri yırtmaya çalışıyordular. Sarhoş oldukları belliydi.
Bir an tanımadığım daha doğrusu karankıltan göremediğim biri onları kenara çekti ve dövmeye başladı. Ben korkudan ağlıyordum. Serserilerin acı çektiğini hiss ede biliyordum. Bu yüzden o adamdan durması için rica etdim.
O da beni arabasına bindirdi ve bir eve getirdi. Galiba onun eviydi. Çok güzel bir yerdi. Artık o adamın yüzüne rahat bir şekilde göre biliyordum.
Esmer biri olsa da gayet çekiciydi. Ela gözleri insanı kendinden geçiriyordu. Ama çokta gizemliydi. Ondan ismini sormak istedim ama o benden önce davrandı.
" İsmin ne?"diye sordu. Sesi çok güzeldi.
" Madison."dedim. Heyecanlıydım. Tanımadığım birinin evinde olmak garip bir hissti. " Beni neden kurtardın? " diye sordum. Aptal ben. Adam yardım etmiş ben hala soru soruyorum.
" Serserilerle yalnız kalmak istediğini bilmiyordum." dedi. Evet çok güzel cevaptı ve beni susturmuştu.
" Gece vakti nereye gidiyordun?"
" Ben sekreterim ve işim gereği ofisden geç ayrıldım."
" Anladım. Ben Zayn. Bu gece burda kalıyorsun."
" Ama...ben bur-" cümlemin bitmesine izin bile vermedi.
" İtiraz etme. Yarın seni burakırım. Şimdi beni takip et."
Bir odaya geldik. Her yer sıyahtı ama ben siyah rengi severim. Galiba o da seviyor. Beynimde olan bu düşünceleri bir kenara atdım. Duş almak için beni yalnız buraktı.
Duş aldıktan sonra kendimi yatağa attım. Düşünmeye başladım. Bu adam yani Zayn olmasaydı ben şimdi.....Düşünmesi bile kötü. Bu yüzden düşünmeyi kestim ve kendimi uykunun kollarına atdım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Just Love
Random"Onun yanlışları benim doğrum oldu. O nefret ederken ben aşık oldum. O severken ben uzaklaştım. O yaşarken ben öldüm. O ölürken ben yaşadım. Belki bu benim hatamdı. Belki de onun. Ama bu hataysa beni sevindiren bir şey. Aşık olmak yanlışsa yanlış be...
