Bakit laging kakambal ng LOVE ang PAIN ?
Bakit laging kasunod ng HAPPINESS ang SADNESS ?
Bakit tayo nasasaktan ?
Bakit tayo nagmamahal .
Maraming tanong sa puso ko na hindi masagot ng isipan ko .
Sana nahahawakan na lang ang sakit at kalungkutan , para pwede mo itong bitawan at pakawalan .
Pero sa kabila ng lahat ng ito . Pinipili parin ng tao ang umibig , kahit minsan , masakit na.
Kung bakit ? Ewan ko .....
Minsan na akong nagmahal . At ang pagmamahal na yan ang nang-iwan ng sugat sa puso ko .
Pero sugat nga ba ang iniwan niya ?O dinala niya ang puso ko kasabay ng pag-alis niya .
Masakit pala noh ?
Yung walang kang magawa sa gusto ng tadhana .
Yung hindi mo siya maipaglaban dahil wala ka namang karapatan na pinanghahawakan .
Sinubukan kong kalimutan siya .
Pero paulit-ulit pa rin ang SAKIT.
Paulit-ulit pa rin ang KATANGAHAN .
Paulit-ulit parin akong UMAASA .
Umaasa sa WALA .
-----------
Hai guys , hope you like my PROLOUGE . This is my story and please support me . Thanks ^___^
