Jungkook: beyler selamunaleyküm
Jungkook: bodrum katta bir çığlık sesi duydum ve aşağıya indim kimse yoktu tuvalete gidiyorum şimdi
Jimin: sıçtın mı kardesm
Namjoon: çığlık mı
Taehyung: vallaha gerildim
Jungkook: sağolsun yine zahmet edip getirmiş bir demet gülümü aldım öyle gidiyorum
Namjoon: bu iş can sıkıcı olmaya başladı artık sabrımın da bir sınırı var nihayetinde
Jimin: haklısın hyung
Taehyung: rüyamda interaktif oyun ünitelerindeydim
Jungkook: beyler şöyle bir sorunumuz var ki
Jungkook: çıkarken kapıyı çektiğimden eminim ama şu an kapı gıcırdayarak kendiliğinden açılıyor
Jungkook: saat 1.20
Jimin: tabana kuvvet kardeşim 💪
Namjoon: ne oluyor
Namjoon: nasıl evlerimize girebiliyorlar
Jungkook: biz aslında yokuz beyler
Namjoon: 0 gerçeklik payı olan teorilerin ve senin susma vaktiniz geldi
Jungkook: eve gir diyenler +1
Jimin: girme diyenler
Jungkook: girdim
Taehyung: be
Taehyung: ne var çabuk anlat
Namjoon: jk senin yapacağın işe
Jungkook: evde kimse yok
Jimin: isedim
Taehyung: duvarda geçen gün olduğu gibi bir şey yazıyor mu
Namjoon yazıyor...
Namjoon: geçen gün olduğu gibi mi?
Jungkook: duvarda ne zaman ne yazmış lan
Jimin: ne diyorsun kardeşim
Taehyung: ulan jimin duvarında arkandayım yazıyordu da arkana baktığında kandırdım yazdığını söyledin ya
Jimin: dostum...
Jungkook: yine mi
Namjoon: hava 37 derece beyninin kulaklarından akmış olduğu düşüncesiyle kendimi avutuyorum
Taehyung: ne diyorsunuz ulan siz
Taehyung: hyung salonunda bulduğun romana ne oldu
Namjoon: taehyung
Namjoon: bu sabah ilaçlarını aldığını söyle
Jimin: yazik
Jungkook: hastane yemekleri mi dokundu acaba
Taehyung: lan ne yemeği
Taehyung: hastanede değilim ben
Taehyung: burası benim evim
Namjoon: siktir
Jimin: taehyung
Jungkook: taehyung neredesin
Jungkook: geliyoruz şimdi
Taehyung: evimdeyim ne anlatıyorsunuz
Taehyung: neden birden konuyu değiştirdiniz
Taehyung: jungkook evine biri girmişti en son
Taehyung: yine müzik kutusu mu bırakmış lan
Jungkook: taehyung
Namjoon: tam tahmin ettiğim gibi
Namjoon: ilaçlarını almayı reddetmiş
Jimin: 2 yıldır bu sendromdan muzdarip olduğunu da bilmiyorsun değil mi
Jungkook: taehyung müzik kutusu olayından bahseder misin kardeşim
Taehyung: yeter
Taehyung: bodrum kattaydın ve eve çıktığında kapının açık olduğunu söyledin
Taehyung: neden konuyu değiştirip duruyorsunuz
Jungkook: ben evde bile değilim taehyung
Jungkook: dün rosé için seul'e geldim ya
Taehyung: ney
Namjoon: taehyung
Namjoon: derhal
Namjoon: ilaçlarını al
Namjoon: etrafında kim var
Taehyung: bu kadar yeter
Taehyung: hyung gerçekten komik olmamaya başladı
Jimin: nerede olduğunu söyle de gelelim bro
Taehyung: evimde
Namjoon: hastane orası hastane
Namjoon: beni çıldırtmak mı istiyorsun lan sen
Namjoon: tam ilerleme kaydettiğini sanarken yine kafanda kurmaya başlıyorsun
Taehyung: hyung
Taehyung: evimdeyim dedim
Taehyung: burası benim evim
Taehyung: sadece biraz kalabalık bir aileyiz ve tuhaf insanlar o kadar
Namjoon: tamam
Namjoon: evindesin tamam mı?
Namjoon: sorun yok
Namjoon: şimdi evinden bir yere ayrılayım deme
Namjoon: oraya geliyoruz
Namjoon: doktorun nerede?
Taehyung: NE DOKTORU
Taehyung: neden bir haftadır yaşanan garipliklerden bahsetmiyorsunuz az önce olduğu gibi
Jimin: kardeşim arsenal fc maçını konuşuyorduk ya yarım saattir
Namjoon: bahsettiğin gariplikler ne
Taehyung: sen salonunda bir roman buldun
jungkook pili bitmiş olmasına rağmen hâlâ çalışan bir müzik kutusu bulduğunu söyledi
jimin'in de duvarındaki yazılar vardı
Taehyung: hatta bana gelen notta da
Namjoon: bu kadar yeter
Namjoon: seni geberteceğim
Jungkook: taehyung bunu kabul etmen gerek kardeşim
Jungkook: bahsettiklerinin hiçbiri yaşanmadı
