psychologist || taekook

çıkış 🛬

Merhaba, evet biz geldik!!! Şaşırdığınızı biliyorum ama gerçek djfkrlrmrmddlem

Ve son olarak umarım bu kadar beklediğinize değer ve beklediğiniz için pişman olmadiginiz bir smutshot olmuştur. Elimden geldiğince güzel yazmaya çalıştım... Ne kadar becerdiğim muamma ama...

O zaman okumaya geçelim, sizi seviyorum. 🌸🦋🧚🏻‍♂️

***

"Taehyung, geç kaldık hep senin yüzünden!" Annemin sinirli sesi kulağımı doldururken vardığımız binaya girdik.

Aslında geç kalsak da sorun yok çünkü eşcinsel olduğum için beni getirdiğin psikolog Jeon Jungkook da eşcinsel çıktı. Her seansta sohbet falan ettik, bu da yetmezmiş gibi aşık olup sevgili olduk, şimdiyse ona her gelişimizde sevişiyoruz ve bu yüzden geç kalsam da pek sorun etmez; diyemezdim. Bu sebeple derin bir iç çekip annemin peşinde hızlıca yürümeye devam ettim.

İlk zamanlar bu psikolog işinden nefret ediyordum. Daha doğrusu psikoloğumunda eşcinselliği bir hastalık olarak görüyor olma düşüncesi beni fazlaca korkutuyordu. Ama bu böyle olmamıştı. İlk gelişimizde ne sorunum olduğunu sormuştu. Annemin eşcinsel demesi üzerine, sakin bir şekilde benim odadan çıkmamı ve annemin, koltuğa oturmasını rica etmişti.

Orada açık açık anneme hasta muamelesi yapmıştı ve ben kahkaha atarak çıkmıştım odadan.

İşte bizim hikayemizde böyle başlamıştı.

Annem onunla kavga etmişti. Bir kaç hafta başka bir psikolog aramıştı. Bense yalvar yakar annemi Jeon Jungkook'a gelmek için ikna etmiştim. Çünkü başka bir yere gidersek oradaki psikoloğun escinselliği hastalık olarak görme ihtimali vardı. Neyseki annemi ikna etmiş ve Jungkook'a gelmiştik. Nasıl ikna etmiştim inanın hiç hatırlamıyordum ama fazlasıyla dil dökmüştüm. Sonra kendisi de gelip Jungkook ile konuşmuştu ve aralarındaki sorunu halletmişlerdi. Asıl amacı önce annemle konuşup sonra benimle konuşmakmış, bu yüzden bir yanlış anlaşılma olduğunu söylemiş sonrasında da büyük ihtimalle anneme homofobik taklidi yapmıştı. Yoksa annemin, benim ısrarlarımı hayatta kabul etmeyeceğini ve başka psikolog bulacağını iyi biliyordum.

Şimdi onun sayesinde tanışıp sevgili olduğumuzu, hatta sürekli seviştiğimizi bilse kesinlikle kendini bulduğu en yakın tepeden aşağıya atardı. Bu düşünce gülmeme sebep olduğunda kafamı kaldırarak vardığım odaya döndüm. Annem bekleme salonuna doğru ilerlerken kapıyı önce tıklattım. Ses gelmediği zaman kaşlarım çatılırken kapıyı açmaya çalıştım ama kilitliydi.

Ne oluyor?

Geriye çekilirken bana seslenen annem ile arkama döndüm. "Taehyung, o kadar uyardım seni geç kalıyoruz diye aptal! Bak, kaçırmışsın işte seansı. Doktorunda şu an yemekhanede." Pekala bilerek geç kalmıştım ama bu kadar geç kalmayı da istemiyordum.

"O zaman gidelim oraya anne. Hem ben açım." Kafasını sallayıp önden yürümeye başlayınca bende peşinden koşup kolumu omzuna attım. Annemi seviyordum, iyi biriydi ama tek sıkıntısı eşcinselliği hastalık olarak görmesiydi. Cidden eğer bu algısından kurtulursa dünyanın en iyi annesi olmaya aday bile gösterilebilirdi.

Yemekhaneye indiğimiz zaman gözlerim Jungkook'u aramak amaçlı etrafta gezindi. Aslında ona normalde hyung diyordum. Bu deli bir şeklide hoşuna gidiyordu. Açık konuşmak gerekirse benimde hoşuma gidiyordu zaten ve bu yüzden öyle sesleniyordum.

Ama nadir zamanlarda olduğu gibi ismiyle hitap ettiğimde oluyordu, tabii annem yanımda yokken.

Gözüme takılan Jungkook ile kaşlarımı sinirle çattım. Kendisi gibi psikolog olan bir kadın ile masada gülüşerek yemek yiyordu.