Boynumda bir hareketlilik hissederek uyandım.Bedenim bir şey tarafından sarılmıştı.Evet kara bir kol tarafından!Bir anlık farkındalıkla çığlık attım.Tanımadığım bir adamla sarmaş dolaş uyumuştum.Bunu hangi kafayla yapmıştım hiç bilmiyordum.Koca kas kütlesini itmeye çalıştım ama çok ağırdı.Tüm gücümle onu ittirerek yere düşürmüştüm.Yere baktığımda da hiç bir şey olmamış gibi uyuyordu.Bu adam gerçekten koca bir ayıya benziyordu.Hem davranışları hemde fiziği.Hazır o böyle horul horul uyuyurken bende bir an önce kaçsam iyi olurdu.Ayı kütlesi bana her şeyi yapabilirdi.Üstünden atlayarak kapıya doğru parmak uçlarımla ilerledim.Önceden de bakmıştım ama bir umut belki de açıktı bu yaptığım çok aptalcaydı biliyordum ama yinede yavaşça tahta kapının kolunu indirdim .Kilitliydi ne bekliyordum ki?
Bu kapının anahtarını nereye koymuş olabilir ki? Büyük ihtimalle cebindeydi.O ise hala uyuyordu.Şeytan diyorduki tekmele taşşaklarını patlasın.Orospu çocuğu.Şimdi ona saldırsam bir şey yapabilir miydi?
Neyse bir an önce uyanmadan anahtarı alıp buradan siktir olmalıydım.Sadece biraz şansa ihtiyacım vardı.Yanına ulaşıp eğildim üzerine.Uyurken çok masumdu sanki beni kaçıran adam bu adam değilmiş gibiydi.Ceplerini karıştırmaya başladığımda yerinde döndü.Baktığımda hala uyuyordu.Bu cebinde yoktu diğer cebine de bakamazdım çünkü altındaydı.Lanet olsun!
Sinirle ayağa kalktım.Mutfağa doğru gidip su içtim.Bu biraz sinirimi almıştı.Geri odaya döndüğümde şükür ki bu sefer diğer tarafına dönmüştü.Şimdi alabilirdim şu lanet anahtarı.Hızlı bir şekilde fazla ses çıkarmadan cebinden anahtarı aldım.Kapıya doğru gidecekken onun boğuk ve kalın sesini duymamla korkuyla titredim.
"Yoongi!"
Anahtarı hemen cebime saklayıp odaya doğru ilerledim.Hala yerde yatıyordu.Gözlerimiz kesiştiğinde sertçe bana baktı.
Tamam ondan biraz korkuyordum ama ona bunu gösteremezdim değil mi?Korkmanın yanında ona karşı bir çekim göstermem çok saçmaydı yine de ona baş eğemezdim.
"Sapık mı daha sapıklığımı görmedin ki min"
"Min mi? Adımı nerden biliyorsun!"
Beni takmadan yerinden kalktı banyoya doğru ilerlerken küstahça gülümsedi.
"Biraz telefonunu karıştırmış olabilirim ve Milyoner bir baban varmış"
Banyoya giderken onu takip ediyordum ne biliyorsa hemen söylemeliydi
"Bu çok işimize yarayacak"
"Ne?"
"Zengin olman Min ,İş bittiğinde seninle biraz fidyecilik oynarız ne dersin?"
"Gerçi bu kadar şeyi biliyorken seni serbest bırakmak aptallık olur"
"Sen ne sanıyordun, seni kendime saklayacağımı falan mı?"
"Ya sen kendini ne sanıyorsun ki!?Nesin kabadayı falan mı ne bu tavırlar!"
"Kabadayılık dışında her boku yapmış olabilirim"
Beni alaya alıyordu bu beni olabildiğince daha da kızdırıyordu.
Yüzünü yıkayıp havluyla kuruladı.
"Bak yoongi ölmek istemiyorsan benle iyi geçinirsin"
"Senin boğulmana izin verebilirdim seni öldürebilirdim ama yapmadım"
"Neden yapmadın?"
Sinirden elim ayağım titriyordu.Bir günde hayatım altüst olmuştu.Ne olacağım belli değildi.Şimdi burada boğazıma sarılıp beni öldürse kimsenin ruhu duymayacaktı.
Beni yine görmezden gelerek banyo kapısından çıktı.Yine peşinden ayrılmadım.
"Neden beni öldürmedin söyle!"
"Çünkü bana lazımsın"
"Ne için?"
"Bunu zamanı gelince öğreneceksin şimdi sus.Senin yerine başka birini bulabilirim o yüzden rahat davranma hala canın tehlikede"
Ayağından çıkardığı silahı bana doğru doğrulttu.Ben onu nasıl farketmemiştim.
"Şimdi bana anahtarı ver"
"Sen ne-"
"Beni bu kadar hafife almamalısın"
"Sen nasıl bir manyaksın bir de rol mü yaptın!"
"Bir daha bağırırsan o küçük dilini koparırım"
"Şimdi ver onu yoksa ben zorla alacağım"
"Gel bakalım zorla al "
Bana doğru hareketlenmesiyle mutfağa doğru kaçıp bir bıçak aldım.Kendimi korumam gerekti artık.Bu psikopat heriften kurtulmalıydım.Bu anahtarı veremezdim.
"Ah ,minik min. Şimdi sen onu bana mı saplayacaksın?"
"Yaklaşma!"
"Hmmm,silah mı daha güçlüydü yoksa bıçak mı?"
"Bence ikiside.Nasıl kullandığına bağlı"
"Diyorsun?"
Elindeki silahı beline yerleştirdi.Ben şaşkınca ona bakarken bir çevik hareketle bıçağı elimden aldığı gibi şah damarıma bastırmıştı.
"Neyle oynadığına dikkat et.Yoongi"
Yüzümü buruşturdum bu pisliğe adımı söylemek hiç yakışmamıştı.Bir yandan da kalbim korkuyla çarpıyordu.En ufak bir hareketinde ölebilirdim
"O kadar aptalsın ki"
Boynumdaki bıçağı çekince rahat bir nefes aldım. Ona nefretle baktığımda ise başını iki yana sallayıp gülmeye başladığında şimdi cinnet geçirecektim .Erkekliğine tekme attığım gibi salona doğru koştum.
"Ah,senin benimkiyle derdin ne!"
"Kes,uyuyacağım"
Bu cesaret nerden geliyordu bilmiyorum.Hem beni öldüremezdi.Başta beni ölüme terk etmediyse beni kullanacaktı ama kullandıktan sonra ne yapardı onu bilemiyordum.
"Daha hemen şimdi korkudan dilini yutacaktın.Cesaret hapı falan mı yuttun?"
Onun gibi onu görmezden gelerek pikeyi üstüme örtüp iyice yerleştim.Midemden gelen sesle kurt gibi acıktığımı yeni farkediyordum.
"Şimdi ben gidiyorum ve sende uslu uslu oturuyorsun.Uslu durmazsan sana çeşitli fantazilerimi göstermek zorunda kalacağım"
