Sa lamay ni boy, pumunta si girl. Kinausap ng mommy ni boy si girl.
M: Ikaw ba yung kaibigan ng anak ko?
G: Opo. *umiyak* Ako nga po. Condolence po.
M: *umiyak* Salamat iha. Salamat. Dahil ikaw pa lang ang naiikwento ng anak ko na kaibigan niya. Minsan, nakikita ko na siyang nakangiti tuwing papasok at pagkauwi galing school. Salamat iha.G: *umiiyak pa rin*
M: *inabot ang isang diary* Ito ang diary ng anak ko. Nakita ko ito sa kwarto niya. Nang mabasa ko, nandito lahat ang mga kwento at sikreto niya
G: *kinuha ang diary at binuklat*
M: Tignan mo ang huli niyang sinulat.
G: Ahh, opo. *nilipat niya sa may huling pahina na may sulat, habang binabasa ni girl, napaiyak siya ng todo*
"Ewan ko pero sa tingin ko, mahal ko na ang kaibigan ko."
