Chapter 23

1.5K 43 2
                                    

Ayen pov

"Balita ko nagkikita daw kayo ng isa sa mga nanay nyang mga anak mo?" Tanong sa akin ng mama ko.

Nandito kami ngayon sa kusina ng mama ko at magluluto kami ng tanghalian namin.

"Opo" sagot ko habang nag hihiwa ng mga rekado sa lulutuing menudo dahil yun ang ni request ng kambal.

"Sinabi mo naba sa kanya na mga anak nya ang kambal"

"Hindi papo, siguro hindi ma muna baka kasi. Ma pag nalaman nyang anak nya yung kambal at kunin nya sa akin yung dalawa" sagot ko. Hindi ko mapigilan malungkot. Pag nanyari yon

Tinigil ni mama yung ginagawa nyang pag hihiw sa karne at hinawakan ang kamay ko.

"Anak, hanggang kelan mo itatago? Alam mo na walang sikretong hindi na bubunyag hindi ba?"

Napabuntong hinanga ako sa tanong nya. Tama si mama hanggang kelan ko maitatago to.

"Siguro darating din po tayo dyan, Ma. Basta pag dumating sa point na alam nyana. Sana hindi nya kunin ang mga anak ko ma. Hindi ko kakayanin" sagot ko . Hindi kona mapigilan umiyak wala eh nanay ako

"Nasa panig moko anak lalaban tayo kung sakali mangyari yan sa atin" pampalakas loob ni mama.

"Salamat ma." Sabi ko at niyakap sta niyakap din nya ako pabalik

Pagkatapos ng dramahan namin mag ina ay nagluto na kami. Medyo natagalan lang kami sa pag prito ng patatas at carots. Dahil gusto ng dalawa ay madaming gulay.

"Anak. Tawagin mona yung mga apo ko at si Papa mo kakain na tayo" utos nya sa akin .

Palakad na sana ako ng huminto ako at tinawag si mama ,

"Ma?" Tawa ko

Lumingon naman ito nagtatanong kung bakit.

"Ma! Ang ganda nyopo" sabi ko kaya hindi ko napigilan matawa dahil namula ang muka ni mama. Kahit kela. Talaga hindi na nasanay.

BOOK 3 : AYEN AND ELAINE STORY (COMPLETE)Where stories live. Discover now