Sabah uyandığımda burnuma nefis bir kahve kokusu geldi. Annem bu los angeles işini fazla ciddiye almaya başlamıştı. Buraya taşınınca iyice yabancılara benzedi. Artık doğru düzgün kahvaltı yoktu evde. Kahve ve biraz çörek...
Yatağımdan kalktım ve banyoya gittim. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra aynadan kendime bakınca gerçekten berbet göründüğümü düşündüm. Bugün annemle maske yapabilirdik. Zaten yarın okulun ilk günü. Bunu düşündükçe bir yerlerden atlayasım geliyor. ABD'de okulun ilk günü nasıl geçerdi? Hiç bir fikrim yok. Ne yapmam gerektiğini bile bilmiyorum. Neyse şimdi bunları düşünmesem daha iyi.
Tahta merdivenlerden aşağı inip mutfağa gittim. Annem tezgahta kupalara kahve dolduruyordu. Kardeşimse masadaki çörekleri yemekle meşguldü. Annemle kardeşim aynı anda "günaydın" dediler. Kardeşim,ece,de tıpkı benim gibi korkuyordu. Kardeşim 7. Sınıfa gidiyor ve o da çok endişeli. Annemse bu konuda ona elinden geldiğince yardım ederken benimle bu konuyu konuşmuyordu bile. 'Bence bunu anneme sormalıyım' diye düşündüm ve "anne okul konusunda ece'de bende endişeliyiz. Sense sadece ona yardımcı oluyorsun. Bana hiç yardımcı olmuyorsun. Bunun nedeni nedir?" dedim. Gereğinden fazla şikayetçi bir ses tonuyla. "ah tatlım bende bunu ne zaman soracağını merak ediyordum ve şafak bunu yapmamın nedeni artık senin büyüdüğün. Kendi başının çaresine bakıp dimdik ayakta durmayı öğrenmelisin. Bu yüzden sana yardımcı olmuyorum. Eminim kendin bunun altından kalkacaksındır." dedi. Annem haklıydı ama ben kendime o kadarda güvenmiyordum. Yinede "haklısın anne teşekkürler" deyip konuyu kapattım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
???
ChickLitbir genç kız en kötü anında neler hisseder? peki ne yapmak ister? istanbul'dan kaliforniya'ya taşınmak zorunda kalırsa ve ilk defa liseye başlayacaksa neler hisseder? şafak işte tamda bu sorulara yanıt arıyor çünkü anne ve babası ayrılınca elinden h...
