a promise he had not fulfilled and he could never return

CHAPTER 1

JONA POV

Lunes na naman ngayon ay may pasok,kaagad naman akong naligo,nagsiplyo at pagkatapos nun ay nagbreakfast nako.BY the way ako nga si jona marie legazpi isang simpleng babae na matupad ang pangarap ng mga magulang ko para sakin kahit na di kami mayaman ay masaya at kuntento na kami kung anong meron kami.

"Anak gisingin mona si carl at mag aalmusal na"saad ni mama.

Siya si mama ang pangalan niya ay marjorie legazpi ang aking mama ay simple, mabait,
Maalaga at higit sa lahat mapagmahal at kapag kailangan namin ng mga kailangan namin na kahit mahirap lang kami ay gagawa siya ng paraan para lang mapasaya lang kaming mga anak niya.

"Carl gising na may pasok pa tayo ngayon"
Pakiusap ko.

"Sige ate babangon na" tugon niya.

At siya nga pala ang bunso kong kapatid na si carl top student yan kaso sawi sa pag-ibig,ngunit sa kabila ng lahat ay masaya parin siya,minsan nag kakatampuhan kami at madalas din kaming nag-aaway, kaya napapagalitan kami ni mama.

At syempre si papa kaso wala na siya namatay siya sa car accident na minamaneho niya sa kaniyang trabaho.

He died nung elementary palang ako i was 11 year old nung namatay siya samantalang si carl naman ay 8 year old,now I'am 18 year old and I'am in 2nd year college.

I did not expect na sa mismong birthday ko pa namatay si papa,kaya hindi talaga kami naka move on nung nawala si papa sa piling namin,
Its really hurts kapag may nawawalang tao sa buhay mo pero we can handle all that dahil ginagabayan naman kami ni papa in heaven.

At biglang nag flashback sa isip ko nung nabubuhay ang mga alaala ko sa kaniya bago siya lumisan sa mundong ito.

Flashback
Third point of view

May isang batang 5 year old na babae at kasama ni ang kaniyang papa para bumili ng laruan para sa kaniya.

"Papa gusto ko po ng manika" saad nung batang si jona.

"Sige anak para sa ka isa isa kong prinsesang anak bibilhin ko lahat ng gusto mo para mapasaya lang kita" Ngiting saad ng papa niya.

"Thank you papa"saad ng batang si jona na agad na hinalikan sa pisngi ang kaniyang ama.

"Papa gusto ko pong mag ka meron ng kapatid na lalake,paano po ba gumawa ng baby papa"Ngiting saad ng batang si jona.

At biglang natawa ang kaniyang ama,"anak mahirap gumawa ng baby" saad ng papa niya.

"Ay paano niyo po ako ginawa ni mama"saad ng bata na di pa alam at wala pang alam sa mga sinasabi niya.

"Malalaman mo anak kapag lumaki kana" Malungkot na saad ng papa niya.

"Ganon po ba papa sige po,saad ng batang si jona.

"Papa kwentuhan mo naman po ako sa mga prinsesang nabubuhay sa palasyo,papa gusto ko din pong tumira sa palasyo sabay turo doon sa malaking bahay" saad pa ulit ng bata.