nagsimula ang lahat sa facbook.
although kilala ko na siya nung highschool pa, pero di kami ganun magkakilala.
graduate na ako at siya nagaaral palang.
oo gwapo siya, matalino at siyempre mabait.
di ko naman siya pinapansin dati eh.
ewan ko ba kung bakit ako naloloko sakanya.
ako si era a ito ang kwento ko.
www.fb.com.
login: era@y.c
password: 0000
friend request, messages, notifications.
oh sino to?
mark, parang kilala ko to ah... i knew it... schoolmate ko to nung highschool.
chat umaga, anghali, gabi hanggang puyatan.
alam kong di dapat ganun kabilis ang pangyayari.
pero how come ha im inlove to him so fast...
di ko alam. hinahanaphanap ko na siya... my god di pwede to.
few hours after...
hi mark kamusta?
ayos lang... sensya na, nakatulog ako e.
few days after...
bakit anlamig mo?
sori wala kasing net e...
hindi pwede to, anu ng dahilan nya next time?
hi mark, usap naman tayo ng maayos. pwede?
ok, anu yun?
tatanung ko lang meron ba?
oo, diba MU tayo.
ah ganun ba? hanggang dun na lang ba?
hindi no... bakit sumusuko ka na ba?
oo eh... di ko naman kasi akalain na ang hirap mo palang mahalin. nagpapakatanga ako para sayo...
ambilis mo pa lang sumuko... ikaw kung san ka komportable...
okay dun na lang ako sa comfort zone ko... salamat sa lahat... ingat ka...
ikaw din salamat sa memories
salamat din, sana ang pagsuko ko lang ang problema at hindi ang di mo ako nagawang ipaglaban
1minute after
FUCK YOU!!! DI KA NAGAWANG IPAGLABAN!
LETCHE TO!
DI KA KAWALAN UYY!!!
he posted on his wall.
and that's the way fb break my heart... :'(
---
thanks for reading! :)
