Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Elini tutmak istemiyorum."
"Şansına küs, zorundasın." dedi Kuroo gülerek. Kollarımı küçük bir çocuk gibi önümde bağlayıp somurttum.
"Hadi ama [A-"
"[Adın]!" Uzun süredir duymadığım ,ve mümkünse bir daha duymak istemediğim bir ses, seslenince arkamı döndüm.
Eski sevgilim, Ayato, yanımıza geldi, Kuroo'yu görmezden gelerek kahverengi gözleriyle beni inceledi. [Renk] gözlerimi onun gözlerine diktim. Benden ayrıldıktan sonra hiç de kötü görünmüyordu.
Sadece ona bakmak bile onun yüzünden yaşadığım tüm berbat duyguları yeniden hissetmeme sebep olmuştu.
"Bana [Soyadın] de. Senin bir yakının değilim." Sesimin elimden geldiğince sert ve kesin çıktığından emin oldum.
"[Ad-"
Ona 'Hadi devamınıgetirsene' dercesine gözlerimdeki alevlerle baktım.
Kuroo'nun kolunu iki kolumla sarıp kaslı kolunu göğsüme bastırdım. "Tetsu, benim sevgilim. Ne söyleyeceksen onun yanında söylebilirsin."
Ona hem takma adla seslenmem, hem de ona bir koala yavrusunun annesine sarılması gibi yapışmam hoşuna gitmişti. Ayato ile konuşmak istemediğimi ve buradan olabildiğince çabuk uzaklaşmak istediğimi anlamıştı.
