Marvel içerikli hayal etler, one shot'lar, capsler ve diyaloglar!
Ne diyeyim başka gel bak içeri
#robertdowneyjunior 1. (08.10.2021)
#midgard 1. (08.10.2021)
#vision 1. (17.10.2021)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Süper kahramanlar kendini kurtaramaz derler. Sanırım doğru demişler.
Sol kolundaki yarayı pansuman yaparken yüzün buruşmuş, düşüncelerin birkaç saniyeliğine olsa da durmuştu.
Kumral saçların birbirine girmiş ve ela gözlerin koluna odaklanmıştı. Yeni bandajın eskisinden daha iyi olduğuna kanaat getirdin. Yatağın üzerindeki malzemeleri toparladın.
Kapının tıklatılmasıyla gelen kişiyi içeriye davet ettin. Gördüğün kızıl saçlı kadın ile yüzüne tebessüm yayıldı.
"Buyrun Ajan Romanoff. Bir problem yoktur umarım?"
Sana buruk bir tebessüm bahşederken yanıtını da eksik etmedi. "Bir problem varmış sanırım. O da sizin yaralı kolunuz"
Kaşlarını kaldırdın "Önemli bir şey değil" dedin. Yatağına uzandın. Uzun bir görevden geliyordun ve çok yorgundun.
Natasha sana yaklaştı. Yatağının ucuna oturdu. Bir yandan da hâlâ yaranı inceliyordu. "Baban çılgına dönecek"
"Babam zaten bir çılgın , Rushman"
Sahte bir şekilde düşündü "Kesinlikle, Stewart"
Birbirinize sırıttınız.
"Peki, sen iyi isen ben gidip bunu ekibe de söyleyim. Steve senin için endişelendi. Tanrım! Hâlâ seni küçük bir kız sanıyor!"
Odadan çıkarken ki yakınmasıyla güldün. Yorganın içine girerken sessizce mırıldandın. Güzel bir uyku şuan en çok istediğin şeydi.
Çalan telefon ile sessizce küfür ettin. Kolunu komidinin üzerindeki telefonuna uzattın. Arayan sevgilindi.
"Heyy abartma ben gayet iyiyim - sakin olacak mısın - tamam - ben gelirim - evet ben geliyorum - orda kal ,tamam mı?"
Peter..üstüne fazla düşüyordu. Hem seni özlemiş hem de yaralanmıştın.
Yataktan zoraki bir şekilde kalktın. Sandalyenin üzerindeki yığın kıyafetlerin arasından siyah ceketini çekip aldın. Spor ayakkabılarını ayağına geçirip telefonunu aldın.
"Şahsen bir cehenneme gidip gelmeyi düşünüyorum. Gelmek ister misin?"
"Yok ben hiç almayayım. Ucundan döndüm baktım güzel değilmiş oralar"
Dudaklarını büktün "Lucifer'a ayıp ediyorsun" dedin. Sana cevap vermedi fakat yüzünde hoşnutsuz bir ifade vardı.
Asansör kabinine girip ona döndün. "Geliyor musun?" Sana yanıt vermeden kayboldu. "Pislik" diye mırıldanarak tuşa bastın.
Asansör garaja inerken cam kabinden çalışan ajanları izledin. Kimisi elinde dosyalar bir tarafa ilerliyor kimisi bilgisiyar başında kayıt açıyor kimisi ise antrenmandan yeni dönmüştü.
Avengers Üssü sıradan günlerini yaşıyordu.
Asansör garajda durmasıyla kendini dışarı attın. Kırmızı Tesla'nı görmenle keyifle ilerledin. Araca binip üsden uzaklaşmaya başladın.
42. Cadde, New York'un en ünlü caddesi sana küçüklüğünden beri ihtişamlı gelmişti. Yeni batmaya başlayan güneş etrafı turunculaştırmıştı.
Mesajı attıktan yaklaşık yirmi saniye sonra belinde hissettiğin soğuk ağ ile dudağının kenarı havaya kalktı. Dibinde hissettiğin kostümlü genç, elini beline doladı ve kendini gökyüzünde buldun.
Tamam,bunu daha önce çok kez yaşamıştın ama kesinlikle zırh daha iyiydi. En azından daha güvenli.
"Peter!"
Kulağının dibinde bağırman ile Peter da sana bağırdı. "Efendim!"
Ayaklarının beton ile temas ettiğini hissetmen ile derin bir nefes verdin. Kostümü içindeki sevgilin maskesini çıkarttı.
"Tamam. Gayet iyi gözüküyorsun ve sorun yok gibi" sevgilinin gözleri tüm vücudunu tararken konuşuyordu.
"Yerleri değiştirdik sanırım"
Genelde o yaralanır ve sen endişelenirdin. Görevlerde hatta hayatının çoğu zamanında dikkatli bir insandın. Fakat bu sefer işler dikkatten yana değildi.
Ela gözlerin kahverengi gözleri ile çakıştı. Yüzü sana biraz daha yakındı. Dudaklarına doğru mırıldandı. "Sanırım"
Aranızdaki boşluğu kapatman ile ellerin sevgilinin boynuna gitti. Belinde hissettiğin eller seni huzurlu hissettiriyordu.
