Ik rende door het boos.
Mijn rode haar bleef soms hangen aan de taken
Ik had tranen in mijn blauwe ogen
Ik keek achter me toen ik niemand meer hoorde ik zag de rook de rook van mijn huisje
Ik hoorde stemmen " hier ik zie voet stappen"
Ik rende veder en veder
Ik wist niet waar ik naar toe ging
Ik wist niet voor wie ik vlugte.
Maar ik wet wel dat ze mijn moeder en vader vermoordt hebben.
Voor mijn ogen
Ik rende veder tot ik niet meer kon
Ik vond een schuilplek.
De tranen vielen uit me ogen
En ik zag me ouders op de grond liggen ik hoorde me vader zegen ren.
Ik rende weg niet weten waar ik naar toe moest nu ben ik hier een meisje van 6 hellemaal allen
Gelukkig wist ik veel van de natuur het is inmiddels mijn element
Toen er 5 dagen later waren liep ik terug naar mijn huisje
Het was hellemaal verbrand ik begon te huilen
Toen zag ik ieds glimmend ik liep er naar toe " m..mijn vader zwaard" zei ik zacht
Ik pakte wat ik kon meenemen en liep naar de stalen
Ik kruiste me vingers en liep naar binnen
Jes me paart stond er nog "angel"
Ik zadelde haar op en ree weg
Niet wetend waar ik naar toe moest ik ree gewoon een richting op naar het oosten ik wist dt daar ergen een dorpje is maar waar.
JE LEEST
??
RandomHet gaat over een meisje dat de wereld moet reden met mensen die ze tegen komt Maar er is ieds aan haar Ieds wat de slechte mensen maar all tegraag willen hebben Honoka Is De Naam
