(Unicode)
ကိုယ်ဒီမှာနေတာ3ရက်ရှိသွားပြီ
မနက်တိုင်းလဲပင်လယ်ဘက်ကိုအမြဲသွားတယ်
ဒါပေမယ့်သူ ့ကိုထပ်မတွေ့ရတော့ဘူး
သူ ့ရဲ့မျက်နှာကိုကိုယ်သိပ်မမှတ်မိတော့ပေမယ့်သူ ့ရဲ့မျက်လုံး
ကြယ်တာရာအစုအဝေးကြီးတစ်ခုကိုကြည့်နေရသလိုမျိုး
ကြယ်တွေလိုတောက်ပတဲ့သူ ့ရဲ့အရည်လဲ့လဲ့မျက်ဝန်းတွေကိုကိုယ်အခုထိမှတ်မိနေသေးတယ်
ပြီးတော့ပုံကြမ်းတွေသူ ့မျက်လုံးကိုကိုယ်ပုံကြမ်းတွေအများကြီးဆွဲထားတယ်
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ကိုယ်တကယ့်ကိုပဲသူနဲ့ထပ်တွေ့ချင်တယ်
.................................................................................
5 ရက်မြောက်နေ့
ဒီနေ့ကိုယ်ပြန်တော့မယ်
အကြာကြီးလဲဆက်နေဖြစ်မယ်မထင်ဘူး
နောက်ဆုံးတစ်ခေါက်အနေနဲ့မနက်အစောကြီးကိုယ်ပင်လယ်ဘက်ကိုလမ်းလျှောက်လာခဲ့တယ်
ကိုယ္သူ ့ကိုတွေ့ခဲ့တဲ့နေရာလေးမှာကိုယ်ရပ်ပြီးပင်လယ်ကြီးကိုခဏတာငေးကြည့်မိတယ်
အရမ်းကြီးလဲဝမ်းနည်းမနေသလိုအရမ်းကြီးလဲပျော်ပျော်ရွှင်မနေဘူး
ဒါပေမယ့်ခါတိုင်းထက်စာရင်ကိုယ့်စိတ်တွေလွတ်လပ်ပေါ့ပါးသွားတယ်
"ကျွန်မသွားတော့မယ် Koo"
"ကေလးမ..မင်းလဲသူ ့ကိုမြင်ခဲ့တာပဲ"
ကိုယ့်အနောက်တွင်စကားရပ်ပြောနေသူမှာကားအဖွားအိုတစ်ယောက်
"ဟုတ်တယ်..အဖွားကျွန်မသူ ့ကိုမြင်ခဲ့တယ်''
"ကလေးမ..မင်းမသိဘူးလားအဲ့ကောင်လေးကိုမြင်ရင်ဘာဖြစ်တယ်ဆိုတာ''
ပြုံးတုံးတုံးနဲ့စကားဆိုလာသောအဖွားသည်တစ်ခုခုအတွက်ဝမ်းသာနေသယောင်
YOU ARE READING
BLANK VERSE(✔)
Fanfictionအဆင္ေျပသြားမွာပါဆိုတဲ့စကားလုံးနဲ႕ကိုယ့္ကိုကိုယ္ႏွစ္သိမ့္ေနခဲ့တာဘယ္ေလာက္ေတာင္ၾကာသြားခဲ့ၿပီလဲ♥ အဆင်ပြေသွားမှာပါဆိုတဲ့စကားလုံးနဲ့ကိုယ့်ကိုကိုယ်နှစ်သိမ့်နေခဲ့တာဘယ်လောက်တောင်ကြာသွားခဲ့ပြီလဲ♥
