Sabah annem tarafindan ''benim haberim olmadan'' kurulup,odama konan saatin sesiyle uyandim.Bu ne ya uff diye söylenirken annemin bu gün niyeyse pürneşe ortalikta gezindiğini fark ettim.Kesin bişeyler çeviriyodu,KESİN!!!Annem saçma sapan isler yapamaya-onun açisindan egitici :p - BA-YI-LIR!
-Anne neden bu kadar mutlusun?
-Senin için burs imkani kazandim !!! Yarin okula başliyorsunnn :D
-NE !!! Resmen kafamdan aşagi kaynar sular indi.Daha yaz tatilinin başindaydik ve ben okula başliyodum !!! Üstelik canim ciğerim sevdiceğim Laila ne olacakti!!! Fazladan Fransizca,az kişilik siniflar ve en önemlisi ''erken okul dönemi'' için okulumu terk edemem ki ! Üstelik bunu bana neden bu gün söylemisti?
-Anne ciddi misin ? Diye sordum.Tabii bütün ümitler boşuna.Annem ciddi....
Bütün gun bu konu aklimdan tabii ki cikmadi.Laila'ya söylemeliydim.Ama birlikte sokağin başindaki kafede otururken o kadar berbattim ki,ağzimdan tek kelime çikmadi.Artik dayanamiyip ''iyimisin Jo? '' Diye sormuştu hazir firsatini bulmuşken soylemeliydim.Ama ben tabii çok ustun zekam ile ''Hiç bir seyim yok,sadece boğazim biraz kotu'' dedim.Ve yaptigim salaklik da şu olacak ki o sirada buzlu cola içiyodum.Tabii Laila hemen anladi,ve bana yaw he he bakışı firlatti.Kisacasi Dünyanin en berbat gunuydu,hatta Lady Gaga konserini mide bulantisindan dolayi yarida birakmamdan daha da kötuydu..
2. BÖLUMU YAZMAYI DUSUNUYORUM UMARIM BEGENIRSINIZ,YILDIZI UNUTMAYINNN :)
