Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
――――――
Soluyorum.
Yarınım yokmuşçasına, bir sonraki gün de iyi olmayacağımı bile bile buna izin veriyor bedenim, soluyorum.
Bir sürü hap kullanıyorum, hepsi yatağımın baş ucunda. Bu halim ruhumu öyle bir yoruyor ki, bazı günler kalkmak bile istemiyorum. Sadece uyuyayım, her şeyi unutayım, tek soluduğum koku sevgilimin yastığa tünemiş rayiha kokusu olsun istiyorum.
O olmasa hiçbir şeyi aşamazmışım gibi geliyor bana- ki öyle de.
Tavşanı andıran dişleri, pek boyatmadığı siyah, kuzguni ipek saçları, yumuşak dolgun yanakları, küçük ama alt kısmı üste göre daha büyük, parlatıcının bir an olsun eksik olmadığı kiraz dudakları, berrak bambi gözleri, uzun kirpikleri ve içine sığdırdığı çocuk ruhunun aksine yapılı ve iri bedeniyle Jeon Jeongguk benim bu hayattaki tek dayanağım.
Nasıl bir durumda olursam olayım, beni her zaman eğlendiren, güldüren, şakalar yapan, keyfimin yerine gelmesine sebep olan hevesli komedyenim.
Nerede olursam olayım, yanımdan hiç ayrılmayan, eli mutlaka bedenimi turlayıp en sonunda yine elime yerleşen, fırsat buldukça beni sevdiğini söylemekten asla çekinmeyen ailem.
Ne yaparsam yapayım, beni bir kez bile yargılamayan, sürekli destek veren, yanımda olduğunu sözlere gerek duymadan gözleriyle belirten bebeğim.
Onun için daha çok şey sıralayabilirim lakin acılar içinde kıvranan bedenimin lügatındaki tek süslü püslü sözler şu anlık için bunlar. Yoksa ben daha iyi olsaydım, neler neler sıralardım onun için, bir ozan bile kıskanırdı benim ona yakıştırdığım sıfatları duyunca.
Sorun değildi ama bu benim güzeller güzeli bebeğim için. Benden çok şey beklemezdi laf olarak, çünkü hissettirirdim iliklerine kadar. Öyle ki, işlerdi içine ilmek ilmek, örerdim onları incitmeye kıyamıyormuş gibi.
Şimdi de öyleydi. Yurt odamda yalnızca ikimiz varken bakıyordum sadece ona. Zayıflamış bedenimin aksine düşüncelerim, ona olan sevgim katbekat daha fazlaydı, çok güçlüydü. O da bunu biliyor ve hisliyor olacak ki, dövmeli elini yanağına yaslamış bir şekilde beni izliyor, ısırıyordu dudaklarını. Bu gece daha güzel öpecektim o kirazları, yirmi üç yıl boyunca onları tadamasam bile bu gece tüm o yirmi üç yılı unutturacak kadar dolu dolu öpecektim.
O dudaklarla buluşmaya ne kadar kaldığına bakmak için ayırdım irislerimi irislerinden. Yirmi üç elli beş, saat.
Gözlerimle çok şey demiş olsam dahi ağzımdan da çıkmalı bir şeyler şu son dakikalarda. Bu yüzden aralıyorum dudaklarımı, yeni boyattığım karamel, koyu sarıya yakın saçlarımı düzeltiyorum ama önce.
