The Mafia and I // UniCoco

55

Coleen's POV

I still can't accept it na wala na si dad. na wala na yung pinakaunang lalaking minahal ko. na wala na talaga yung tatay ko

i was very devastated at the moment habang tumitingin sa puntod nya. nilibing na kaagad sya kase we can't handle that much of people. my dad's kinda popular kase lalo na't against sya sa isa sa mga kompanyang sikat dito

they even said on the news na ang dad ko pa ang masama dahil kinakalaban nya ang isang kompanyang tumulong daw sa pag angat ng bansa natin without knowing na dad's just doing what he can for our country's sake

i may not agree with dad minsan pero my point talaga sya. my pinapalabas sya, may pinaglalaban

and huli ko na ding nalaman na ganon pala. nagkaroon pako ng hatred towards him kase i thought he can't accept me the way i was.

nakakapagod umiyak so i wiped my tears off and bid my goodbye to my father's grave. plano ko pang puntahan si gabb sa hospital kase pati sya biktima din

i drove my way to the hospital and proceeded to gabb's private room

nang makarating ako dun ganon pa din sya. peacefully sleeping in the hospital bed, of course malakas yung tama sakanya nung binangga sakanya ng truck. buti nalang at di napuruhan.

ilang araw na syang ganto, yung di gumigising kaya nakaramdam ako ng lungkot kase wala din akong kausap

i sat beside her as i burst myself into tears once again. my mga luha pang tumutulo sa kamay nya dahil hawak hawak ko to

patuloy lang ako sa pag hikbi nang bigla syang nagsalita

"stop crying. ampanget mo umiyak" nang aasar batong gagong to

di ko nalang sya pinansin kase sobrang sakit talaga ng nararamdaman ko and isa pa ang mahal mahal nitong private room nya ee di pako napamanahan ni dad ng kung anong pera jan tsk

"how?? ee wala na nga si dad tas sasabayan nitog private room mo na ke mahal mahal" i said while sobbing

"just charge it into my credit card" simpleng sagot nya saka tumayo

nagulat naman ako sa ginawa nya. ngayon lang ako napukaw sa wisyo

agad nyang pinagtatanggal ang mga nakadikit sakanya pati na rin ang bandage nya sa ulo

"y-youre ok na?" takang tanong ko dito

"isn't it obvious??" e kung bugbugin ko to para ma comma ulit.

"walangya ka!" nilapitan ko naman ito saka pinikot ang isang tenga nya para naman ket papano makilala nya kung sino tinatarayan nya

"AAAHH AARAY! STOP!!" pagmamakaawa nya sakin

"why should i?" attitude na sabi ko saka patuloy lang sa pag hawak sa tenga nya

agad nya namang hinawakan ng mahigpit ang kamay ko kaya napabitaw ako sa tenga nya, dali dali nya naman akong tinulak pahiga sa hospital bed saka pinatungan

"don't be so aggressive. baka di ka makalakad." seryosong sambit nito habang nasa ibabaw ko

tangina. may gana pa talaga sya maging ganto a.

agad din naman syang umalis sa pagkakaibabaw sakin saka inayos ang gusot gusot sa hospital gown nya

pumasok naman sa sa kabilang room kung saan nandun ang mga damit nya

how did she know?

"teka pano mo nalamang may damit kajan?" takang tanong ko nang makita ko syang dumampot ng damit nya