-ჯონგუკ შეწყვიტე!
ჯიმინი ოთახიდან გამოდის და როდესაც ამ ორ სიტყვას ამბობს ოთახში სრული სიჩუმე იდებს ბინას.
ჯონგუკი ჩერდება და ანთებული თვალებით მის წინაშე დგება, სისხლიან ხელს სახეზე უსმეს და მისი ლამაზი სახის ცქერით წყნარდება, გრძნობს როგორ შენელდა მისი პულსი, გრძნობს როგორ შენელდა სუნთქვა,ესმის მისი მეწყვილეს სუნთქვა და ესმის როგორ სწრაფად ცემს მისი გული.
-თეჰიონ წადი მოწესრიგდი
(მოკლედ არ ვიცი ამათ დედას რა დავარქვა და მითხარით რა)
დედამისი წამოყენებაში ეხმარება და მალევე უჩინარდებიან ისინი.
-წამოდი
ისინი ოთახში შედიან და საწოლზე ჯდებიან ჯონგუკმა უკვე იცის რომ ჯიმინი რაღაცის თქვმას ცდილობს და ის მზადაა მთელი გულით მოუსმინოს მას.
-გისმენ შეგიძლია დაიწყო
-პირდაპირ ვიტყვი არ არის საჭირო ზედმეტი სიტყვები ვთქვა
-გისმენ
ჯონგუკი სიტყვას დაღრენით ამბობს და მას პირდაპირ თვალებში უყურებს რაც ომეგას გონებას უფანტავს.
-რათქმაუნდა თქვენ იმსახურებთ მეორე შანსს მაგრამ უბრალოდ დრო მომეცით
-დრო?
-დრო იმისა რომ ეს ყველაფერი დავივიწყო,დრო მჭირდება.
-იმდენი რამდენიც გენებოს.
ის მას სწრაფად კოცნის და ოთახს ტოვებს.
-თეჰიონი
*****
თეჰიონს კარებზე კაკუნი აფხიზლებს, სპირტიან ბამბას რაკოვინაში აგდებს და როდესაც კარებთან ჯიმინი ხვდება თვალები უფართოვდება.
-ჯიმინ?
-მე...შენი ნახვა მინდოდა ც-ცუდ დროს ხომ არ მოვედი?
-არა მოდი, კარგი იქნება თუ დამეხმარები ჩემით ამას ვერ ვაკეთებ
YOU ARE READING
꧁༒𝙰𝚕𝚙𝚑𝚊 𝚃𝚠𝚒𝚗𝚜༒꧂
Fantasyმოკლედ სანამ ამ ფიკის წერას დავიწყებ პირველივე თავში ავხსნი რა და როგორი იქნება ერთი სიტყვით მოდით ამას დასპოილერება დავარქვათ;დდ