ENGEL(Düzenlenecek)

- 1 -

Çok sıkılmıştım hemde çok. Günlerce bu odanın içinde bu tekerlekli sandalye de oturmak beni bunaltıyordu. Tamam felç olalı sadece 1 ay geçmişti ama ben sanki yıllardır bu odada hapsolmuş gibi hissediyordum.

Bu arada ben Defne Başarır . 18 yaşında 1 ay önce kendisine çarpan bir araba yüzünden felç olan şanssız bir kızım. Günlerdir bu odada tek başıma sıkıcı bir şekilde oturuyorum. Sıkılmamak için dışarıya çıkmayı istiyorum ama yalnız dışarıya çıkmama annem ve babam izin vermiyor. Zaten dışarıya çıksam oturup konuşacak arkadaşım yok.

1 ay öncesine kadar bir çok arkadaşım vardı ama kaza geçirip felç olunca hiç arkadaşım kalmadı.

Arkadaşlarım benimle kaza geçirdikten sonra konuşmamaya başladılar. Nedeni çok açık ' engelli bir kızla kim konuşmak ister ki ? ' ... Nedenleri sadece bu. Çok basit bir neden yüzünden ama artık umursamıyorum onları.

"Defne kızım ne yapıyorsun ? "

Odama yeni gelen anneme doğru dönüp " Gördüğün gibi her zamanki yaptığımı yapıyorum. Yani bu tekerlekli sandalye de oturuyorum. " dedim. Sesim ifadesiz çıkmıştı.

Annem şefkatli gülümsemesini yüzüne yerleştirerek yanıma geldi. Elini omzuma bana sanki destek oluyormuş gibi koyarak
"Kızım öyle deme. Her işte bir hayır vardır. Böylesi hayırlıymış. Hem sana bir haberim var . " dedi.

İlk başlardaki söyledikleri dikkatimi çekmemişti. Çünkü her zaman aynısını söylerdi. Beni üzmemek için söylediğini biliyordum. Ama son söylediği dikkatimi çekmişti.

"Haber mi ? "

Kafasını gülümseyerek salladı .

"Senin için babanla beraber bir üniversite öğrencisi ile görüştük. Seni bu yaz üniversiteye hazırlayacak . Öğrenci olması senin için daha iyi olur diye düşündük.Hem aranızda 3 yaş var. "

Ahh annem ve babam ...

Onlar benim okuyup bir yerlere gelebilmem için ellerinden ne geliyorsa yapıyorlardı. Ben de onlar için elimden geleni yapmak için çabalayacaktım.

"Teşekkür ederim Anne. "

"Sen yeterki oku bir yerlere gel kızım. " dedi saçımı okşayarak ve devam etti.
" Seninle dışarı temiz hava almaya çıkalım mı ? Seni birileri ile tanıştırmak istiyorum. "

Birileri mi ?

"Kimlerle tanıştıracaksın beni ? "

Bana gülümseyerek " Gidince görürsün. " dedi ve kıyafetlerimin olduğu dolaba yöneldi. Dolaptan bir kıyafetimi eline alarak bana baktı.

Tekerlekli sandalyemi annemin yanına sürerek kıyafetimi giymemde yardım etmesini bekledim.

İlk önce üstümdeki tişörtü çıkararak annemin yardımı ile dolaptan çıkardığı tişörtü giydim. Sonra da altına bir pantolon giydiğimde hazırdım.

Saçlarımı tarayıp salaş bir örgü yaparak annem ile dışarıya çıktık.

Hava çok sıcaktı. Şimdiden terlemiştim.

Annem benim tekerlekli sandalyemi hep bilmediğim sokağa doğru sürüyordu. Beni kimlerle tanıştıracaktı? Merak etmiştim. Normalde pek fazla meraklı değilimdir. Genelde soğukkanlıyımdır. İfadesiz bir yüz ifadesi ve soğuk bakışlarım vardır yüzümde.

Bir binanın önünde durunca annem binaya bakmaya başladı.

"İşte geldik. " dedi.

Tekerlekli sandalyemi binaya doğru sürerek bir zile bastı.