We Started Out Alright

PROLOGUE

Zevine's P.O.V

Please don't leave. I pleaded as I hold his hands, crying out all the tears that I have.

I beg you, please, baby. I'll do anything, just stay, please continuously begging with my knees bended on the floor.

Akala ko, ikaw na 'yung mahal ko. Akala ko kasi, ikaw na 'yung babaeng para sa 'kin. He started not facing me.

Pero lahat 'yon ay akala. Pinilit ko naman na mahalin ka, pero sa t'wing dumadaan sa isip ko 'yung kaibigan mo, hindi ko mapigilan 'yung feelings ko para sakaniya. I cried louder than before.

Hindi ko inaasahang makakaya niyang sabihin lahat ng ito sa 'kin.

Mahal na mahal kita, Karl. Please, 'wag ka ng umalis, nakiki-usap ako Patuloy pa rin ako sa pag-iyak ng higitin niya ang kaniyang braso sa pagkakakapit ko.

Kahit tila nagulat ay pinilit ko ang sarili kong tumayo sa tulong na rin ng mesang nasa tabi ko.

I don't know where we went wrong He said while facing me

'I don't know where did I go wrong, I did everything that I can para lang mahalin mo rin ako tulad ng pagmamahal mo sakaniya.' ani ko sa aking isipan.

We started out alright but it seems like we've come to our end. I said in between of my tears. We ended, but not happily with each other.

Pagkatapos kong bitawan ang mga salitang 'yon ay tinalikuran na niya ako at tuluyan ng umalis. Kasabay ng aking muling pagbagsak sa sahig ay siya rin ang pagbagsak ng mga luha galing sa king mga mata.

Siguro nga'y iiwan pa rin tayo ng mga taong minamahal natin kahit pa gaano natin sila ka-mahal at kahit pa gaano pa karaming effort ang ibigay natin sakanila.

'Pasensya na sa mga pagkukulang ko na sa tingin ko ay napunan niya, sana masaya ka sa kaibigan ko, sana'y mahalin ka rin niya tulad ng pagmamahal mo sakaniya. Masakit pero kailangan kong ipaubaya ka.' ani ko sa aking sarili.

'Hanggang sa muli nating paghaharap, hanggang sa muli nating pagkikita. I wish you all the happiness you deserve, Karl. Be happy with her.' huling kataga ko bago ako humagulgol buong magdamag.