"Yar!!Jeon Jungkook!! "
"အားးးးကယ္ၾကပါ..."
မီးဖိုခန္းထဲက ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္နဲ႕ထြက္လာတဲ့ ႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္ၿပီး အကုန္လုံးက ရိုးေနေသာျဖစ္စင္ႀကီးလိုမ်ိဳး မ်က္ႏွာလႊဲလိုက္ၾကသည္...။
"မင္းလာ..မင္းဒီကိုလာ.."
"မလာဘူး..လာရင္ေဆာ္ခံထိမွာ..ဒီေလာက္မွမသိရင္ Jungkookမဟုတ္လို႔ပဲ..."
"ေအးးမင္းမလာရင္ ငါလာမယ္ေဟ့ေကာင္.."
ေဒါနဲ႕ေမာနဲ႕ေျပးလာတဲ့ Jinhyungေၾကာင့္ JungkookကအနီးနားကHobiဆီေျပးကပ္သည္..။
"Hobi hyungကယ္ပါအုံး.."
"ေနၾကပါအုံး..ဘာျဖစ္ၾကတာလဲ.."
ေရဘဝဲတစ္ေကာင္လိုသူ႕ကိုကုပ္ကပ္ဖတ္ထားသည့္ Jungkookေၾကာင့္ သူအျမန္ေမးလိုက္ရသည္..။မဟုတ္ရင္ ရန္ျဖစ္တာက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေပမယ့္ ေဆး႐ုံေရာက္မွာက သူျဖစ္သြားနိုင္သည္..။
"Jin hyungေလ..သားကေခါက္ဆြဲျပဳတ္ထားတာေတြ႕လို႔စားတာကို..ျပႆနာလာရွာတာ..."
"Yarr!မင္းက မင္းဘာသာစားေနရင္ငါကျပႆနာရွာမလား ဟမ္!အခုမင္းက ငါျပဳတ္ထားတာေတြ ငါမသိေအာင္လဲသြပ္ေသးတယ္..ငါ့ကိုပါ ျပႆနာရွာေနတယ္ေပါ့..မင္းစဥ္စားၾကည့္Hoba...ငါက ေခါက္ဆြဲဘူးေလးကို ႀကိဳးစားပမ္းစားျပဳတ္ထားတာကြာ..ငါအခန္းထဲခဏဝင္႐ုံရွိေသးတယ္..ျပန္ထြက္လာေတာ့ အဲ့ေကာင္က ငါ့ေခါက္ဆြဲဘူးႀကီးကို ေျဖာင္ပစ္လိုက္တာကြာ...စားခ်င္ရင္လည္းျပဳတ္မစားသင့္ဘူးလား ဟမ္! "
ေျပာခ်င္ရာေျပာသြားၿပီး Jinhyungက ေမာသြားဟန္ႏွင့္ အသက္ကိုခပ္ျပင္းျပင္းရႉသည္...။Jinhyungရဲ႕ rapစေကးေတြျမင္ၿပီး Hobiမွာ ပါးစပ္အေဟာင္းသား...။
"ဝါးး Jin hyung..."
"မင္းတို႔လည္းတိတ္.."
ေျပာင္စပ္စပ္ႏွင့္ 95linersႏွစ္ေကာင္မွာ Jinhyungေအာ္သံေၾကာင့္ ေခါင္းေလးပုဝင္ၿပီး ပါးစပ္ေလးေတြပိတ္သြားၾကသည္..။ပါးစပ္ကပိတ္သြားေပမယ့္ မ်က္ႏွာေတြကေတာ့အပိုးမသတ္နိုင္စြာ စပ္ၿဖဲၿဖဲဆန္ေနဆဲ....။
"အခုဟာက ေခါက္ဆြဲေလးတစ္ဘူးေၾကာင့္ ကမၻာပ်က္ေတာ့မလိုျဖစ္ေနတာေပါ့ေလ.."
