Wooyoung saati kontrol etti çıkmasına 5 dakika kaldığını görünce önlüğü çıkarıp kenara asdı çantasından anahtarı çıkarıp kapıyı kitledi karanlık dar sokakta müzik dinleyerek ilerledi.
☆☆☆☆☆☆☆
Sabah kalktığında gözünü vuran ışığa sövdü üstüne sweat geçirip çantasına kitaplarını doldurup evden çıktı kahvaltı yapmamıştı okulda hallederdi nasıl olsa.Sırasına varınca başka birinin orda olduğunu fark etti "hey orası...s-sen dün ki çocuksun" "selam wooyoung ben san aynen işte dünki çocuk senin sıransa ben şu tarafa oturayım" san yan tarafa kaydı ama wooyoung beraber oturma fikrine pek sıcak bakmıyordu san wooyounga döndü "hem çalışıp hemde okuyor musun zor olmalı" wooyoung kafa salladı.
☆☆☆☆☆☆☆Dersler bittikten sonra wooyoung yine müzik dinleyerek ilerlerken san yanından yürüyordu.Wooyoung fark edip biraz daha hızlı yürümeye başladı san wooyoung un rahatsız olduğunu düşündüğünde onun peşinden gitmeyi bırakması gerektiğini düşünüp kendi yoluna ilerledi.Wooyoung eve gitti hazırlandı ve kapıyı kitleyip yine işe gitti.Orda çok yoruluyordu ama geçimini sağlaması için çalışması gerekiyordu.Bir süre sonra san gelip çilekli süt aldı her gün gelip alıyordu.Wooyoung san ın hayatına çok özeniyordu çünkü san wooyoung gibi değildi zengin bir aileden geliyordu neredeyse her istediği oluyordu ayrıca dersleri de iyiydi.Wooyoung çalışmaktan derslere odaklanamıyordu bile.San kasaya geldiğinde şöyle dedi "Eğer istersen yarın okul çıkışı birlikte kütüphaneye gidelim?" wooyoung yine istemez bir tavırla "Olmaz işlerim var onları halletmem gerek" dedi ve geçiştirdi san ın yüzü düştü ve ödeyip gitti.Wooyoung gece geç saatte eve döndü ve ödevlerini bitirip yattı san hakkında şeyler düşünmeye başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
🍁
Randomher gün wooyoung un çalıştığı yere gelip sadece çilekli süt alan san<33 (biraz saçma canım sıkıldığı için yazıyorum..)