BUKET

61 2 2
                                    

-  defterinize unuttunuz?dedi.
- aaaaa pardon dalmışım teşekkür ederim. Dedim. Defteri onun ellerinden alırken anlık da olsa ona bakakaldım.ve hemen oradan uzaklaştım.
Eve doğru yavaş adımlarla  ve düşünerek ilerliyordum.Köşeden
Çığlıkları duydum ve  hemen hızla  oraya ilerledim. serseriler bir kızı sıkıştırmıştı. görür görmez deliye dönmüştüm. kitapları yere attıp çeketimi çıkarıp  yumruğumu hazırlayarak birine yüzüne vurdum. vurdum kişi yerdeyken diğer arkadaşları da gelerek omzumdan biri hızla çekti ve  karnıma yumruk attı elimle karnımı tuttum ve tekrar ayağa kalkarak yakasından tutup yere fırlattım. sonra biraz daha mücadele ettikten sonra diğerleri de kaçttı. yere attığım kitaplarımı ve çeketimi alarak kıza doğru döndüm. Yok artık bu kadar  tesadüf olamaz. yine o ydu. çok korkmuş olmalıydıki tir tir titriyordu:
-iyi misin? diye sordum.
Sonra ağlamaya başladı. ağladığını görünce kötü oldum ve gözlerinden düşen yaşların bir tanesini sildim. iyi olduktan sonra:
-çok teşekkür ederim sen olmasaydın düşünemiyorum bile tekrardan çok teşekkür ederim.
Bende:
-önemli değil.ama buralarda fazla tek başına dolaşma istersen gideceğin yere kadar eşlik edim.
-şeyy ben giderim Size zahmet olmasın.
-olur mu hadi gidelim.
  sonra yavaş yavaş beraber yürümeye başladık. Artık cesaretim  gelmişti  ve ona dönerek:
-beni hatırladın mı? diye sordum. bi anlık düşündü ve:
- evet hatırladım.
onun hatırladığını duyunca çok heyecanlandım devam etmesi için bekledim. sözlerine şöyle devam etti:
- Bugün yanıma oturmuştun.
Bunu duyunca hayal kırıklığına uğradım bunu beklemiyordum. Bende bozmayarak  devam ettim:
-  evet  dedim. biraz yüzüm asılmıştı.
Tanışmak için bir fırsat bularak:
- artık tanışalım benim adım efe senin adın ne? Dedim ve bana dönerek elini uzattı:
-benim adım buket tanıştığıma memnun oldum dedi. cebinden elimi çıkarttım ve el sıkıştık.
Ben kendimi kötü hissetmiştim çünkü ona dokunmuştum.
Artık onun olduğuna emin olmuştum. On dk kadar beraber  hiç konuşmadan  yürürdük ve buket:
- artık ben eve gideyim. bugün beni kurtardığın için tekrar çok teşekkür ederim. borcumu nasıl ödeyeceğimi bilmiyorum.ama en kısa zamanda sana ödeyeceğim. Iyi günler bende kafamı sallayarak tekrar:
-Benim  yerimde kim olsa aynı şeyi yapardı dedim ve gülümsedi ve
Dönüp giderken yüksek sesli bir şekilde :
-dur dedim.
Bana doğru döndükten sonra hemen ona doğru koştum. Ve:
- senin bana borcun yok benim borcum vardı onu ödedim.
- anlayamadım ne borcu  ne ödedim. Ne demek istiyorsunuz.
-Dur biraz sakinleş bi yerde oturalım konuşalım.
Şaşkın bakışlarıyla bir yere geçtik yıllar önceki olayı anlattım.
Ilkten hatırlayamadı daha sonra düşündü ve:
-Sen o sun.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 12, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

YALAN AŞKLARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin