Fell inLove with a HYBRID

Chapter 11 "happy moments"

Richard pov
Naks.. Eheim first pov ko ito.. And kung hindi niyo alam kung sino ako
. Im Richard Smith ang papa ni Raebecca Devin Smith.. Ewan ko ba pero simula nung ampunin namen ang batang yan eh ni mensan hindi ko nakitang ngumiti o tumawa man lang.. Wala kang makikitang emosyon sakanya.. Napakamatured pa niyang bata..
I can still remember nung matagpuan namen siya sa Canada nung honeymoon namen.. She was only 5 years old pero napakamatured na niyang mag isip.. That time she cant speak tagalog at english lang ang alam niya..

FLASHBACK

"honey tignan mo yong bata owh
. Ang cute niya" si alleson ng mapuna niya ang batang nakatayong mag isa sa may puno

"TARA lapitan naten!" hinila ko na siya palapit dun sa bata dahel ramdam kong may problema siya..

Ng makalapit kami sakanya, tinignan niya lang kame.. Napakaganda ng mata niyang kulay hazel maputi siya nun at maputla at napakanipis ng suot niya eh winter nun..

"hon baka nïlalameg na siya! May kasama kaya siya?" nag aalalang tanong ni Alleson

"ahm who are you mister?" tanong niya saken.. English.. Baka taga reto lang siya..
"dont be afraid, we are good people, I am Richard and this my wife Alleson are you lost honey?" worried tanong ko sa maamong mukha ng bata
"I am not lost, my parents are dead" nahabag ako sa sinabi niya, marahil ay may nangyareng hindi maganda sa pamilya nitong bata..
"hon, kawawa naman siya, ulila na" naluluhang nilapitan ni Alleson ang bata at lumuhod para mapantayan ito
"whats your name little girl?" tanong niya rito habang naka pat ang right hand niya sa ulo ng bata
"I'm Raebecca Devin" napaka matured niyang magsalita.. Hindi ko alam kong naramdaman din ni Alleson ang nararamdaman ko na gustong iuwi ang batang ito..
"how old are you? Wanna come with us?"nagulat ako sa tanung niya sa bata..
"Im five---" putol ng bata sa sasabihen niya.. Parang hindi niya maituloy.. Sa tantya ko nga eh 5 year old ito..
Nakaluhod pa rin si Alleson at henehengeng abutin ng bata ang kamay niya

Sobrang natuwa kame sa batang nahanap namen kaya nilakad namen lahat ang papeles para maisama siYA Sa pilipinas.. At dahil wala namang makapagsabi kung sino ang batang nahanap namen.
Nageng mabilis naman ang proseso
Ng adaption

Hindi na rin namen pinalitan ang pangalan niya dahil sa ayaw nito.

Naputol ang aking pagmumuni muni dahil kay Alleson

END OF FLASHBACK

"HOney tulala ka jan?" nag aalalang tanung saken ng aking asawa

"hon pwede mo ba akong kurutin sa pisnge?" pakiusap ko naman kaya genawa naman nya
"a-ar-ray!" daing ko kaya napabitaw rin riya agad
"honey whats the problem ba?" tanung niya sken
"hon Im not dreaming! I just saw our daughter smile" pag amin ko at niyakap siya
Pati siya ay ikinatuwa ang narinig
.
Akala namen ay dahil marahil sa trauma niya sa nakaraan kaya hindi siya palangiti, pero ngayon hindi ako namalikmata lang

She just smile at me back there
.
Alam kong naghahanap ng anak ang asawa ko sa tgal ng pagsasama namen ay hindi kami mabiyayaan ng anak kaya umikot ang mundo niya kay Raebecca.. Ganon din ako!

"hon if totoo ang sinasabi mo, napakagandang balita dïn niyan" din niyan? Ano kayang ibig sabihen nun.. Tinitigan ko siya ng may pagtataka
"hon! Im pregnant!" at pinakita niya saken ang PT test..

Hon! Im pregnan

Hon! Im pregnant

Hon! Im pregnant

Nanlaki ang mga mata ko at paulit ulit na nag sink in saken ang sinabi niya

Oh god! Salamat po ng marami sa mga biyayang ibinigay niyo thank god thank god