Niall's POV
Ik loop naar de ingang van het restaurant en loop naar binnen, ik loop rustig naar de tafel waar de andere jongens zaten. Ik bijt hard op mijn lip als ik zie dat ze aan een tafel zijn gaan zitten voor vier personen, ik voelde me heel erg overbodig op dit moment. Ik zie dat ze me weer niet opmerken.. het deed zo veel pijn, dat zelfs mijn beste vrienden geen aandacht voor me hadden en me zo wat negeerde. Ik draai me om en loop met tranen in mijn ogen het restaurant uit, terug richting het hotel. Ik veeg een traan weg die langs mijn wang loopt en kijk even om me heen. Ik zie een boordje met dat het park hier in de buurt is, ik besluit rechtsaf te gaan richting het park, ik wist de weg hier niet, maar als ik de bordjes zou volgen, zou ik er vast wel komen. Na een tijdje lopen sta ik voor de ingang van het park, het was al donker en de heldere maan scheen aan de hemel, er waren jammer genoeg niet zo heel veel sterren deze avond. Ik loop langzaam het park in en kijk wat om me heen, na ongeveer een kwartier gelopen te hebben laat ik me op het gras neerzakken en dacht aan vanmiddag. Toen de jongens me niet hadden opgemerkt, wat net ook gebeurde. Een tafel voor vier personen, terwijl ze wiste dat ik nog zou komen.. ik voel weer een paar tranen over mijn wangen lopen. Terwijl ik zachtjes snik, trek ik mijn knieën op en leg mijn hoofd in mijn schoot. Ik huil dramatisch en luid, al mijn emoties kwamen in één keer allemaal naar buiten toe. Ik haal na een tijdje diep adem en staar voor me uit, langzaam haal ik de pillen uit mijn zak, en maak het doosje open. Ik druk er twee uit de strip met pillen en leg ze op mijn tong, ik slik ze weg en stop het doosje weer terug in mijn zak. Ik haal deze keer mijn iPhone eruit en kijk hoe laat het is, half twaalf, misschien moest ik langzaam maar weer terug gaan naar het hotel, morgen moest ik er weer vroeg uit aangezien we een concert hadden. Ik sta langzaam op en veeg wat aarde van mijn broek af, ik begin weer aan mijn weg terug naar het hotel, eenmaal aangekomen loop ik de trappen op en open moeizaam de deur van de hotelkamer. Ik sluit hem achter me en loop richting de badkamer waar ik het bad vol laat lopen. Ik trek mijn shirt uit over mijn hoofd en probeer niet in de spiegel te kijken, want elke keer als ik naar mezelf kijk, word ik weer teleurgesteld door mijn lelijke lichaam. Ik trek mijn broek en mijn boxer ook uit en gooi wat schuin in het bad. Ik laat me er langzaam in zakken en sluit mijn ogen. Wat zouden de jongens doen? Ze zullen vast op een van de kamers een film kijken, wat drinken ofzo. Ze missen mij in ieder geval niet, anders hadden ze wel gebeld, of ge sms't maar ik had niks binnen. Ik zucht eventjes en kijk naar mijn pols, waar recente en wat oudere littekens op zaten. Ik laat mijn blik de badkamer rond glijden en pak het scheermesje, ik zet hem op mijn pols en sluit mijn ogen. Ik verdiende dit.
YOU ARE READING
Niall Horan fanfic - I don't wanna be here anymore.
FanfictionNiall James Horan, hij staat bekend als de beroemde tiener jongen die lid is van de band One Direction, die altijd lacht en zich zorgen maakt om niks. Maar is dat wel zo? Niall is vreselijk onzeker over zichzelf, en alle haat die hij krijgt helpt da...