Imagine me without you.

.01%

Zaccheus's POV

Aaminin ko, mahal ko sya simula pa nung unang araw ko syang nakita, simula pa noong kinder pa lang kami. Nagsimula ang lahat sa crush lang. Naging pagmamahal un nung nalayo ako sa kanya. Hindi ko alam kung bk8. Bumalik ako para sa kanya pero mukang masaya na sya. Pagkatapos ng araw na un, pakiramdam ko may lugar pa para sakin sa puso nya.

"Khat, pano 'to?"

Ayaw kong naririnig 'to sa bunganga nung Philip na un. Nagseselos ako pero nd na ako nagagalit, sabi naman nya kung pipili sya saming dalwa ako ang pipiliin nya. Secured ang lahat...secured...until.....

"Khat, aalis na kami...kelangan eh dahil sa ama ko. Alam ko namang alam mo ang nangyari db?"

"naiintindihan ko...pero...bk8 kelangan mo pa magpaalam sakin ng personal?"

"Kasi alam kong nd mo akong nd ko nagawang magustuhan mo ako kaya gusto ko hintayin mo akong bumalik upang magustuhan mo ko"

"cge, bibigyan kita ng chance"

That time, I realized...lahat naman ng tao binibigyan nya ng chance. Hindi ko kinausap si Khat until the last day of the school year. Namimiss ko sya pero naiinis ako hindi sa kanya kung hindi sa sarili ko. bk8?bk8 hindi ko magawang paibigin sya, may kulang ba sakin?Recognition day, nasa backstage sya kasi nag-oorganize din sya dun.

"Khat, pd k bang makausap?"

"huh? oo nmn. dun tayo sa hallway."

pumunta kami sa hallway

"bk8 mo ko gusto makausap?"

"may itatanong lang ako"

"ano?"

"bk8 mo ko binigyan ng chance? may chance ba talaga ako?o talagang mahilig ka lang magbigay ng chance?"

"pd bang wag ko ng sagutin yan?"

aalis na sya pero hinila ko sya. I hugged her.

"sagutin mo, sagutin mo lang...masaya na ako"

"hindi kung sasagutin ko un masasaktan ka lang"

"bk8?"

"alam mo naman, wag mo ng tanungin"

"gusto ko manggaling sa bibig mo mismo"

"gusto mo?cge! Lahat ng tao binibigyan ko ng chance kc naniniwala akong everybody deserves a 2nd chance! ano?masaya ka na?"

I was already expecting the answer pero masakit pa rin talaga.

Alam ko naman mabait syang tao kaya bibigyan nya lahat ng pagkakataon.

Hindi ko alam ang sasabihin ko.

Naramdaman ko na lang na may tumulong luha sa pisngi ko.

Mabait talaga sya kc nakita kong itinataas nya ang kamay nya para alisin ang luha sa pisngi ko.

Ayaw kong makita nya akong naiyak kaya umalis na lang ako bago pa nya mailapat sa pisngi ang mga kamay nya.

Hindi ko alam kung babalik ako o hindi.

Siguro nga wala akong pag-asa sa kanya.

Gusto kong sumuko.....

.....pero.....

.....mahal ko sya at maghihintay ako para sa kanya kahit umabot ng walang hanggan ang paghihintay ko.....

.....kasi mahal ko sya kung ano noon, ngayon at bukas.