"yoongi kardeşine su götüre bilir misin? benim maniküre gitmem gerek."
Annem ince ve kibar sesiyle nezaketli bir şekilde ricada bulunurken elimdeki viladayla yeri silmeyi bırakıp bakışlarımı ona doğru yöneltmiştim.
"Tabii ki, siz keyfinize bakın lütfen."
ciddi hitapla konuşmakdan rahatsızlık duyuyordum. Bu eve geldiğim ilk günden itibaren bana kendisiyle böyle konuşmam gerektiğini itinayla dile getirmişti. Aramızda rahat diyaloglar ne oldu ne de kurduk.
Onayımla birlikte elini sallayarak yüzündeki yapmacık bir gülümseme ile veda edip evden gitmişti. Ben ise heyecanla kendimi aynanın önüne atıp yansımamı süzmeye başladım.
Yıllardır hoşlanmış olduğum üvey abim kalbimde büyük bir yük oluşturmuştu fakat ben artık bu ağırlığı sorun etmiyordum, bir nevi alışır hâle gelmiştim. Bana yaşatmış olduğu her şeye razı bir konumdaydım.
Dağınık saçlarımı gelişi güzel düzeltip terli alnımı kolumla silerek hızla mutfakdan bir bardak su alıp adımlarını üst kattaki bulunan odasına yönelttim.
Birazdan yüzünü görecek olmam karnımda garip bir hisle büyük bir sevinç yaşatıyordu. ona karşı beslemiş olduğum bu duygular yanlış bir şeydi ama kendime engel olamıyorum. Taehyung'a çoktan kapılmışken bu duygulardan kaçmam imkansız bir boyuta ulaşmıştı.
Sonunda kapının önüne ulaşırken nefeslerimi sakince dışa vererek derince içime çektim. Onu görünce morarana kadar tutacağımı biliyordum.
Kapıyı tıklattıkdan sonra içeriye yavaş hareketlerimle girdim. Burnuma ilişen kendine has kokusu beni bağımlı bir hâle sokuyordu.
Bakış açıma çalışma masasında dikkatle ders çalışan taehyung girince istemsizce gerilmeden edememiştim. Sürekli terleyen ellerimi kot pantalonuma silip boğazımı temizleyerek kibarca konuştum.
"Hyung."
Bakışları anında bana dönerken ne var dercesine bakıyordu. Pot kırmamak adına elimdeki suyu işaret ederek gülümsedim.
"Su istemiştin."
Umursamazca önüne dönmesine karşı üzülmeden edemedim. Kendisi başkaları olunca ilgili bir şekilde konuşup muhabbet ediyorken benimle bakışmaya bile tahammülü yoktu. Yanlış bir şey yaptığımdan şüphe ediyordum ama ona karşı ağzımdan kaba bir tabir bile çıkmıyordu.
Yanına doğru yaklaşıp suyu tam masaya koyacağım vakit işittiğim bağırmasıyla birlikte geriye doğru sendelenerek elimdeki pardağın varlığını kısa sürede korkum yüzünden unutup dolayı elimden düşürdün. Paramparça olan bardak yere saçılırken korkuyla bakışlarımı taehtung'a çıkardım.
Bedenimi titreme tamamiyle esir almaya başlamıştı. Bir anda anlam veremeden sesini yükselttiği için aptal ben, bardağı yere düşürmüştüm.
"Özür dilerim, çok özür dilerim."
Hızla eğilip yere saçılan cam parçalarını toplayacağım esnada omuzlarımda hissetmiş olduğum ellerle birlikte hareketlerim saniyelik durmuştu.
"Odamdan defol git."
-
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
min yoongi; Ailesini kaybedip yetim duygusunu küçük yaş da şahitlik eden, sonrasında aile şefkatini kim ailesinde bulan bir genç. 18 yaşında, taehyung'la üvey kardeş.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kim taehyung; Herkes tarafından kapalı kutu bilinen, duygularını içinde yaşayan bir adam. 23 yaşında, yoongi'yle üvey kardeş.
-
yeni bir fic, yeni bir kurgu.
öncelikle bu kitabımın bölümleri kısa olacaktır ve olaylar yavaş bir şekilde gelişecek. Sıkıcı bölümler sevmem bu yüzden her bölümü bol adrenalin veya olaylı yapacağım.
Oldukça heyecanlıyım. Umarım aklımdakileri güzelce yansıtıp milen'i finale ulaştıra bilirim.
