Eren hala gördüğü rüyayı düşünüyordu.
Levi, Levi,Levi...Levi.
Kendi kendine sordu; neden onu görüyordu, neden o, ona karşı hiç bir şey hissetmemesine rağmen neden o.
Üstünü giyindi ve pencereden dışarıya baktı. Keşif birliğinin neredeyse yarısı bahçeyi temizliyordu.Eren hızla göz gezdirdi
oradaydı, Yıldızsız bir gece kadar kara saçlarıyla oradaydı;
Levi Ackerman...
Bir anda kalbinde bir kıpırtı oldu
Eren şaşırdı kaldı; neler oluyordu?
o hayallere dalmışken, diğerleri bahçeyi temizlemeyi çoktan bitirmişti. Eren bunu fark ettiğinde
bir şeyi daha fark etti; KAHVALTIYA GEÇ KALMIŞTI!
o tam odasından çıkacakken, kapı savrularak açıldı.
Levi: Hey Eren, neler çeviriyorsun!
Özür dilerim kaptan! :Eren
dalgınlığıma gelmiş.
Levi:Tch- amma da dalgın veletmişsin.
Eren ve Levi, hızla kahvaltıya gittiler.
Sessiz bir kahvaltıydı bu ama Eren'in aklını bir şey kurcalıyordu;
Levi, tüm yemek boyunca onu süzüp durmuştu. "Bir şeyler ters gidiyordu." Eren, kafasından bu düşünceyi çıkarttı.
●●●
Levi, Eren'i beğeniyordu ama kimseye çaktırmayacaktı bunu. Özellikle de
Eren'e, o bilmese daha iyi olurdu ama içini kemiren bir düşünce vardı;
"Ya Eren başkası severse?"
Bu asla olmamalıydı. Bir anda aklına bir fikir geldi;
"Eren'i kendisine aşık etmeliydi."
Ama bunu nasıl yapacağını
bilmiyordu.
Düşüncelerinden uyandığında çoktan
öğlen olmuştu. Tam o aknda bir şeyi daha fark etti; Eren ile baş başaydı.
Levi: Tch- yakışıklısın velet.
T-teşekkür ederim kaptan.
Sizinle kıyaslanamam bile, :Eren
siz mükemmelsiniz.
Levi: Sağol velet.
●Devam edecek●
