- Nou lieve lezers, dit is dan mijn eerste verhaal en mijn eerste stukje dat ik hierop zet! Ik hoop dat jullie het leuk vinden. Het begin loopt niet altijd even soepel dus sorry daarvoor! Maar voor nu, veel leesplezier! En willen jullie alsjeblieft een reactie plaatsen hoe jullie het vonden? Tips zijn altijd welkom! -
Hoofdstuk 1.
Ik loop samen met Vanessa door de school voor het laatste uurtje voor de zomervakantie. Ik ben diep in gedachten als Vanessa me in een keer aanstoot en zegt: "Melissa, ik heb je nu al drie keer geroepen maar je reageert steeds niet. Ben je weer eens aan het denken aan One Direction?" zegt Vanessa. "Ja! Ik denk steeds van wat als we hun nu tegen komen in Parijs? Dat zou toch geweldig zij? Ze hebben als wij daar zijn ten slotte een concert! Dus het zou kunnen!" zeg i vol enthousiasme. "Ja maar omdat we van onze ouders eindelijk alleen met z'n 2en op vakantie mogen naar Parijs wil niet zeggen dat we meteen One Direction tegenkomen." zegt Vanessa. "Ja dat weet ik ook we... We moeten hier al zijn Vanessa!" "Oh.. Ja sorry ik was weer eens niet op aan het letten." zegt Vanessa. We stappen de klas binnen, groeten een paar kinderen uit de klas en gaan dan zitten aan het raam achterin de klas. "Zo, nog één uurtje doodsaaie geschiedenis en dan zijn we voor 6 weken verlost van school!" roep ik door de klas. "Ja, deze vakantie wordt echt het hoogtepunt van ons leven!" zegt Vanessa vol blijdschap. "Ja echt wel!" zegt ik er met net zoveel blijdschap achteraan. Dan komt de juf van geschiedenis binnen en zegt meteen dat we de boeken op tafel moeten pakken voor een huiswerkcontrole. Als ze net langs ons is geweest en terug loopt naar het bord begint ze te vertellen over een of andere Lodewijk. Ik kan haar niet volgen doordat ik de hele tijd aan die vakantie moet denken. Stel je voor met One Direction een vakantie doorbrengen! Door de gedachte begin ik te glimlachen. Vanessa naast me vraagt: "Wat zit je hier nou in de klas met een big smile op je gezicht? Dit is geschiedenis daar kun je toch niet om lachen?" "Nee daar kun je ook niet om lachen, maar ik zat te denken aan One Direction." zeg ik. "Oh, dus dat verklaart die big smile op je gezicht. Dat had ik zelf eigenlijk ook wel kunnen raden." zegt ze lachend. IK moet er ook om lachen en dan roep de juf: "SSSSSTT!!" Achja het zal wel, ik staar naar buiten en moet denken aan die meeting met One Direction. Wat nou als ze mij en Vanessa nog kennen van die meeting en ze vragen of we nog een keer met ze komen praten na hun concert of zo? En dan in een keer gaat de bel en ik ontwaak uit mijn gedachtes. Wow is de les nu al voorbij? Ik moet toch maar wat vaker aan zo'n momenten denken dan gaat de les eerder voorbij! "JAAAAA, zomervakantie! Here we come Paris!" roept Vanessa door het lokaal. We lopen snel naar onze kluisjes. Gooien onze boeken erin, pakken onze jas en we gaan naar onze fietsen.
Als we onderweg naar huis zijn zeg ik tegen Vanessa: "Ik heb zo'n zin in morgen als we eindelijk in het vliegtuig zitten!" "Ja echt wel het wordt super ik weet het gewoon zeker, nou ik moet hier er in Melis, ik zie je morgenvroeg om 11 uur!" zegt Vanessa. "Ja is goed tot morgen Vanessa!" roep ik nog snel voordat ze weg is. Met een grote glimlach op m'n gezicht fiets ik verder.
