Okul zilinin çalmasına dakikalar kalmıştı. Ben ise hala dışarıdaydım. Başkanın uyarılarını duymamazlıktan geliyordum. Bugün içim içime sığmıyordu. Okula yeni biri gelecekti. Adı Arda dediler. Adını duyar duymaz içimde birşey oldu. Ama bu öyle önemsiz birşey değildi. Çünkü en son bu duyguları 2. Sınıfta oyun oynarken bir çocuğun elimi tutmasında hissetmiştim. İşte birde bugün. Aradan çok zaman geçmişti. Nihayet gelmişti Arda denilen çocuk. Daha onu görür görmez aynı şeyi hissettim. Çok iyi hatırlıyorum. Yağmurlu bir gündü. Nisan yağmurlarıydı. Öğretmen ödev vermişti. Arda yavaş yavaş yanıma doğru geldi. Biraz düşünceli bir şekilde. Yavaşça konuşmaya başladı:
-Merhaba Ecem nasılsın, dedi. Ben o anda iptal, o anda vefat. :-) Kalbim daha hızlı atmaya başladı. Bende zorda olsa cevap verdim:
-İyiyim Arda sen nasılsın.
-İyiyim sağol. Şey beraber ödev yapalım mı diyecektim,dedi. Benim kalbim o an yerinden çıktı sanki.
-Olur, dedim. O da:
- Bir ara buluşalım da yapalım , dedi. Ben yine o duyguları hissettim. O da bana karşı boş değil diye düşündüm. Ama yanlış düşünmüşüm. Benim sınıfın başarılı kızı olduğumu duymuş ve bu yüzden ödev yapmak istemiş. Ben bunu duyunca hayal kırıklığı yaşadım. Ama sonra aramızda hiçbir şey yok diyerek kendimi avutmaya çalıştım.Biraz da olsa o his yatıştı. Şimdi okul çıkış zili çaldı. Bir daha ki bölümde gelişmeleri aktarırım. Okuduğunuz için teşekkür ederim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GENÇ KIZIN GÜNLÜĞÜ ♥
Fanfiction-Aşkta tesadüf var mıdır? -Bu kadarı da tesadüf olabilir mi? gibi sorulara cevap bulacağınız muhteşem bir kitap...☆
