Ertesi gün olmuştu. Endişelerim yüzünden gece geç saate kadar uyuyamamıştım. Sabah da kalktığımda okula geç kalmak üzereydim. Telaşe içinde evden çıktım. Koşmaya başladım. Buluşmayı düşünecek zamanım yoktu. Tam zil çaldı ki okulun kapısına gelmiştim. Sınıfa girdiğimde herkes bana baktı. Bu olay ilk defa oluyordu. Hiç geç kalmamıştım. Bu yüzden arkadaşlarımın tuhafına gitmişti. Bana bakmayan tek kişi Arda idi.Hemen yerime geçtim. Derse başladık. Sonra teneffüs zili çaldı. Sınıf dışarı çıktı. Tek çıkmayan ben ve Arda idi. Ben telaştan çıkmamıştım o ise hastalıktan. Sonra yanıma geldi. Ödev ile ilgili birşeyler söyledi. Ben de onayladım. Tekrar ders zili çaldı falan derken okul bitti. Ben artık endişeden yerimde duramıyordum. Hemen eve koştum. Elimi yüzümü yıkadım ve üstüme çeki düzen verdim. Sonra neden bilmiyorum ama bir şey biraz süslenmem için ısrar ediyordu. Birazcık da süslendim ve ödevin malzemelerini alıp Arda ların evine doğru yola çıktım. Evin önündeydim
Derin bir nefes aldım ve kapıyı çaldım. Kapı açıldı. Arkasındakini ilk önce tanıyamadım ama biraz dikkatli bakınca Arda olduğunu anladım. Okul daki haline hiç benzemiyordu. Daha masum görünüyordu. Birden kalbim çarpmaya başladı. Eve girdim. Annesi yoktu. Çalışıyordu. Meyve Suyu ikram ettikten sonra odasına doğru yürüdük. Odası çok düzenliydi. Benimkinden bile.. Şaşkınlığımı gizleyemedim. Vayyy diye mırıldanmışım. Bunu sonradan farkettim ama iş işten geçmişti. O bu dediğimi duymuştu. Çok utandım ama sonra sakinleştim. Ödeve başladık. O bir şeyler söylüyordu ama ben düşüncelerimin içinde yüzüyordum. Sonunda ödev bitti ve eve doğru yürüdüm. Beklediğim gibi olmamıştı. Benim şapşallıklarıma tepki bile vermemişti. Aslında düşündüm de vermediği iyi oldu. Verseydi durumu toparlamak üzere herşeyi daha da batırabilirdim. Akşam eve geldiğimde ablam yüzüme baktı. Biraz güldü ve odama çekildiğimde yanıma geldi. Başladı:
-Hayırdır Ecem yüzün kıpkırmızı. Birşey mi oldu? Bunları söylerken de bıyık altından gülüyordu. Ben ise:
- Yooo. Dışarısı ayaz da ondandır, deyivermişim.Ablam şüpheli tavrıyla :
- Temmuz ayında mı? diye sordu. Ben çok utanmıştım. Sonra ablam 'tamam anladım seni' diyerek kahkahalar ile odadan çıktı. Çok utanmıştım. Ablam da anlamıştı.
Bir daha ki bölümde görüşmek üzere. .. :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GENÇ KIZIN GÜNLÜĞÜ ♥
Fanfic-Aşkta tesadüf var mıdır? -Bu kadarı da tesadüf olabilir mi? gibi sorulara cevap bulacağınız muhteşem bir kitap...☆
