Sweet Summer

Χάος

Η Ειρήνη ήταν πλέον 15 χρονών, μια όμορφη κοπέλα με κοντά ξανθα μαλλιά, βαμμένα βέβαια αλλά της πήγαιναν πολύ αφού είχε άσπρο δέρμα. Τα μάτια της ήταν μεγάλα και αυτό τραβουσε την προσοχή όλων, ήταν καστανά και γεμάτα απορία. Ήταν αδύνατη κοπέλα, όμως μετά τον θάνατο του παππού της με το ζόρι έβαζε μπουκιά στη στόμα της. Είχε μια αδερφή, την Ελπίδα. Η Ελπίδα ήταν ένα χρόνο μεγαλύτερη και ήταν πολύ αγαπημένη με την αδερφή της. Η μητέρα τους ήταν μια γλυκιά γυναίκα που αγαπούσε πολύ τα δύο κοριτσάκια της.
-Έλα Ειρήνη σήκω επιτέλους θα χάσεις το λεωφορείο. Και έστειλα εσύ Ελπίδα αντε δεν θα προλάβεις να ετοιμαστείτε.
-Ναι ρε μαμά σε πέντε λεπτά.
Το αιώνιο βάσανα. Το ξύπνημα των κοριτσιών και ιδιαίτερα της Ειρήνης που είχε πάρει από τον πατέρα της και δεν σηκωνοταν με τίποτα.
-Αντε ρε κορίτσια αντε ένας μήνας έμεινε ακόμα και μετά θα πάτε διακοπές αντε βρε κορίτσια μου.
-Καλαααα μαμά.
Η Ειρήνη σηκώθηκε γρήγορα μόλις σκέφτηκε τις διακοπές. Της άρεσε το καλοκαίρι περισσότερο από κάθε άλλη εποχή. Και το καλοκαίρι του 1982 ήταν πολύ κοντά.
   Φτάνοντας στο σχολείο η Ειρήνη την περίμενε το αγόρι της, ο Νίκος, ήταν μαζί ενάμιση χρόνο και την αγαπούσε πάρα πολύ.Ηταν πολύ όμορφος, ξανθός με καταγαλανα ματιά.
-Που ήσουν;
-Στο λεωφορείο.
-Με γκόμενο;
-Ποιον γκόμενο μωρέ τι λες;
-Καλά καλά Ειρήνη θα τα πούμε εμείς οι δύο άλλη ώρα. Πάμε μέσα.
Ναι, την αγαπούσε αλλά ήταν υπερβολικός με την ζήλια. Μην τυχόν και κοιτούσε κάποιο αγόρι την Ειρηνουλα του. Ήταν μόνο δικιά του, έτσι της έλεγε συνέχεια. Δεν μπορούσε τόση πίεση η Ειρήνη αλλά τον αγαπούσε και δεν είχε άλλη επιλογή.
-Ειρήνη!
-Καλημέρα Βασίλη.
-Καλημέρα, να σε ρωτήσω, το βράδυ θα κάνουμε ένα πάρτι αν θες μπορείς να έρθεις.
-Πολύ θα το ήθελα Βασίλη μου αλλά δεν γίνεται σήμερα... Συγνώμη.
-Αα κριμα... Πάντως αν θες μια μέρα μπορούμε να βγούμε οι δύο μας..
-Έλα βρε Βασίλη τώρα ξέρεις ότι έχω αγόρι.
-Και; καιρός να χωρίσεις. Είπε και έκανε μια κίνηση να την φιλησει, όμως ο Νίκος έκανε την εμφάνιση του.
-Βρε βρε βρε τον Βασιλάκη ψάχνει γκομενα να περάσει το βράδυ;
-Νίκο φύγε.
-Γιατί αγάπη μου δεν με θες εδώ; Της είπε και πήρε ένα ειρωνικό θλιβερο ύφος.
-Σε θέλω εδώ, αλλά ξέρω ότι θα τον χτυπήσεις για αυτό φύγε, αλλιώς τελειώσαμε.
Ο Νίκος έκανε ένα βήμα πίσω. Πότε ξανά η Ειρηνουλα του δεν του είχε πει κάτι τέτοιο. Αλλά μετά γέλασε δυνατά και έδωσε μια μπουνιά στον Βασιλάκη και έφυγε κύριος.
  Η Ειρήνη το είχε αποφασίσει, θα τον χωριζε, δεν άντεχε άλλο τόση καταπίεση όσο και να τον αγαπούσε. Ώστε την τελευταία μέρα των εξετάσεων του σχολείου τον χώρισε. Εκείνος αρχικά γέλασε αλλά μετά κατάλαβε ότι δεν ήταν πλάκα και πήρε ένα σοβαρό ύφος.
-Μην το κάνεις αυτό Ειρήνη, ξέρεις πόσο σε αγαπάω.
-Ξέρω... Και εγώ σε αγαπάω αλλά δεν έχω άλλη επιλογή, συγνώμη Νίκο σε αγαπάω, αντίο.
Ο Νίκος δεν βρήκε το κουράγιο να της απαντήσει. Το ίδιο βράδυ πήγε κάτω από το σπίτι της. Άρχισε να φωνάζει ότι την αγαπάει, εκείνη κατέβηκε να τον διώξει γρήγορα πριν βγουν οι γείτονες και γίνει ρεζίλι.
-Νίκο φύγε τώρα.
-Εντάξει αγάπη μου, αλλά πρώτα πάρε αυτό το γράμμα και διάβασε το όταν ανέβεις σπίτι σου. Καλό καλοκαίρι σε αγαπάω πολύ.
Η Ειρήνη δεν απάντησε, ήθελε να πει ότι και αυτή τον αγαπούσε αλλά πριν ανοίξει το στομα της ο Νίκος είχε ήδη φύγει.
Όταν ανέβηκε σπίτι άνοιξε το γράμμα.
''Αγάπη μου, πέρασα υπέροχα μαζί σου αυτό τον ενάμιση χρόνο και όσο και να μου λειψεις ξέρω πως έχεις δίκιο και πρέπει να σε αφήσω. Θα σε περιμένω πάντως. Αντίο σε άλλο αγαπώ.''
Η Ειρήνη είχε βουρκωσει και άρχισε να κλαίει με λυγμους. Δύο μέρες μετά πήγε να τον βρει στην πλατεία που συχναζε για να του πει να τα ξαναβρουν. Τον είδε να φιλαει μια άλλη κοπέλα. Έχασε την γη κάτω από τα πόδια της, είχε έρθει το χάος στα μάτια της. Σκοτεινιασε το βλέμμα της και τον μισησε.