1

190 9 0
                                    

Hatırlıyor musun, seninle ilk tanışmamızın nasıl olduğunu?

Başkaları sorduğunda hep sen cevaplardın. Derdin ki: "sigara paketim düşmüştü camdan, sonra şekerim gördü düştüğünü ve üşenmeyip üç katı çıkarak bana verdi sigaramı"

Keşke bu ilk karşılaşmamız olsaydı. Güzel bir başlangıç olurdu, değil mi? Pembe saçlı bir oğlan çocuğu yakışıklı adamın düşen sigarasını düşünceli bir şekilde ona geri verdi, güzel bir tanışma hikayesi. Keşke, böyle olsaydı.

Oysaki o tanışmamızdan üç ay önce bir gece, yine o binanın terasına çıkmış atlamak için kenarda bekliyordum. Sen o lanet ağır sigaranı içmeye çıkmıştın. Siyah saçlı, kapüşonlu ve arkası dönük olan maskeli ve gözlüklü beni görünce şaşkın bir bakış atıp beni nasıl durduracağını düşünmüştün besbelli. Elini "dur" dercesine bana uzatıp yavaş adımlarla yaklaşmıştın.

Sen bana öyle yaklaştığında bir şey demeden bir adım daha kenara doğru adım attığında durmuş ve "Tamam, tamam." demiştin ve sıkıntıyla elini ensene atıp benim atlamama nasıl engel olabileceğini düşünmüştün "besbelli".

Sürekli "besbelli" derdin, artık ben de sürekli diyorum: besbelli. Özlüyorum seni, besbelli. Herneyse.

O gün bana çok uzun bir konuşma yapmıştın. Açıkçası söylediklerin umrumda değildi. Seni de dinlemiyordum, besbelli. Ama nedense atlamadım o gece. Atlarsam sana sıkıntı yaratacağımı düşünüp kaçmıştım. Başka bir yerden atlarım diye düşünmüştüm. Ancak binadan çıktığımda uyku bastırınca evime gidip uyumuş, sabahında üç gün sonrasına bir psikiyatriste randevu almıştım.

O an o korkak bakışlarındı belki de beni durduran? Saçma, değil mi? Belki de ölmek istemeyen bir tarafım seni bahane olarak kullanmıştı...

Sen ise hâlâ bunu bilmiyorsun, güzelim. Senin için hep sırları olan bir oğlandım, değil mi? Özür dilerim. Senin bana açık olduğun kadar sana açık olamadığım için. Ancak senin aksine benim hayatım, zorluklarla doluydu. Hiç değilse, üç ay öncesine kadar öyle düşünüyordum. Özür dilerim, seni yeterince iyi tanıyamadığım için.

Beş dakikadan kısa sürede okunabilecek bir hikaye yazdım. Neden mi? Canım istedi :) İyi okumalar.

could cry just thinking about you Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin