Efulim / Minchan

Hastane Kapısı

Minho, kulaklarındaki hoş müzik ile mayışmıştı. Chan kolu uyuşmasına rağmen kımıldayıp Minho'nun rahatını bozmak istemiyordu.

Diğer eliyle yavaşça telefonu aldı ve sevgili olmalarının 1. senesini kutlamak için yarına hazırladığı rezervasyonu kontrol etti, her şey harika olmalıydı. Chan yarını düşünerek Minho'yu izlemeye başladı ; ne kadar eğleneceklerini, nasıl güleceklerini, el ele tutuşup sahilde koşacaklarını...

Aniden çalan telefon ile her ikisi de afalladı, Minho aniden uyanıp fırlayınca hamak güçlü bir şekilde sallandı ve Minho, korkunun verdiği o adrenalin ile bir anda kendine geldi. Şirkete gitmeli ve kayıtları kontrol etmelilerdi. Zaten akşama grupça bir yemeğe gidecekleri de hali hazırda bekliyordu.

Chan ve Minho toparlanıp önce eve, sonra ise şirkete gidecekti. O kadar gezmelerine rağmen ne bir paparazi ne de bir sasaenge denk gelmişlerdi. İlişkilerinin açıklanması sonrası bir çok nefret yorumu almışlar, fakat hepsini beraber baştan savmışlardı. Chan, fiziksel bir müdahaleden fazlası ile korkuyordu. Chan kırmızı ışıkta beklerken onu yakalayan bu düşünceler, yeşil ışığı fark etmeyip onlarca araçtan korna yemesine sebep olmuştu.

Minho, Chan'in düşünceli bir hali olduğundan artık emin olduğu için ne olduğunu sormak istiyordu.

"Chan, sevgilim iyi misin? Bir sorun var gibi sürekli düşünüyorsun, dalıp gidiyorsun."

Chan kafasını yavaşça çevirip bir bakış attı meraklı gözler ile onu izleyen oğlan çocuğuna. Ardından önüne döndü ve ekledi,

"Sen yanımda ve iyi olduğun sürece ben iyiyim, sadece ilişkimizin açıklanmış olması yüzünden sana zarar gelecek diye korkuyorum. Biliyorsun...Şu takıntılı olanlar, cidden korkunç."

"Evet, biliyorum çok saçma ve uçuk şeyler yapıyorlar. Hepsi bir gün kabul edecek ve biz o zamana kadar yan yana sapasağlam duracağız Bang Chris."

Chan kendinden emin ve sinirli bir ses tonu ile konuşan Minho'nun da bir şeylerden korktuğunu anlamıştı. Söz verdi kendine, ne pahasına olursa olsun koruyacaktı sevdiğini.

࿔᭬ৡ⃪꫶⃗၇͜ᩘ🦋͜ᩘ၇⃪⃖ৡ࿔

Hyunjin, Felix'i sırtına almış pratik odasının içinde dönerken ; kayıtlar ile ilgili işleri halledip pratik odasından içeri giren Minho ve Chan, dönen Hyunlix saldırısına maruz kalmıştı.

Hyunjin drama mooduna girerek,

"HEY HEY HEY AZ ÖNCE ÜSTÜMÜZE Mİ YÜRÜDÜNÜZ BİLE BİLE ? YERE DÜŞÜP KAFAMI VURABİLİRDİM!"

Diğerleri sırıtırken Hyunjin önce sırtındaki Felix'i, sonra da kendini yere bıraktı. Odanın içinde derin bir sessizlik hakim iken Chan, bu sessizliği bozma kararı aldı ve konuşmaya başladı.

"Yok mu akşam yemeğinden sonra hep beraber yayın açıp oyunlar oynamamız?"

Felix yerden kalkıp bağdaş kurdu ve,

"Harika olur, dışarı çıkıp orada da devam edebiliriz. Vlog gibi bir yayın olur?"

Seungmin; huzursuzca etrafa göz gezdirdi ve,

"Çocuklar, dışarısı iyi bir fikir olmayabilir. Bilmiyorum içimde büyük bir huzursuzluk var."

Changbin ; hızla yerinden doğruldu ve kolunu Seungmin'in omzuna atıp konuşmaya başladı,

"Seungmin, hava alıp vakit geçirmek iyi gelir mi gelmez mi bir denemek ve rahatsız olmaya devam edersen istediğin yere gitmek gibi fikirleri düşünür müsün?"