Third Person's POV:
After 2 years...
♪♬ If there were no words, no way to speak..
I would still hear you.. ♬♪
♪♬ If there were no tears, no way to feel inside I'll still feel for you...
Dahan-dahang nilalandas ni Celine ang daan palapit sa altar..
Kung saan naghihintay ang kanyang mapapangasawa, na walang iba kundi si .. Francis... syempre. XD
Dalawang taon na rin ang nakalipas. Sino ang mag-aakala na ang kasinungalingang ginawa niya ay mauuwi sa totohanan? Sino ang mag-aakala na ang lalaking pangarap lang niya ay hinihintay na siya ngayon palapit sa altar...
♬♪ and even if the sun refused to shine...
even if romance ran out of time..
Francis' hand was getting colder every time Celine makes one step closer to him. Ang babaeng kina-iiritahan niya noon, hahabul-habulin niya rin pala. Love has it's ways. Pakiramdam niya rin ay mayroon talagang tadhana. At si Celine ang patunay noon.
Ang pagkalimot pala sa nakaraang memorya ang magdudulot pa sa kanya ng mas magagandang alaala.
You would still have my heart until the end of time.. ♪♬
♬♪ Cause all I need is you, my Valentine. ♥
Mariing nangusap ang mga mata nina Celine at Francis nang tuluyan silang magkalapit. Eto na. Moment of truth ika nga. Magkasama nilang nilandas ang daan palapit sa altar.
Nagkaroon muna ng kaunting mga seremonyas bago tuluyang humantong sa pagsasambit ng I do's at wedding vows...
"Celine, you are my light and my very life. You have been my savior nung naaksidente ako. You really are an angel. Kaya siguro nangyari yung insidenteng iyon ay dahil sa hindi kita na-appreciate dati. Hindi ko nakikita yung totoong ikaw. Hindi ko mapansin yung mga bagay na ngayon ko lang nakikita. I promise to be a good husband for you. Araw-araw kong papatunayan sayo kung gaano kita kamahal at kung gaano ako kasayang ikaw ang pakakasalan ko. I love you now and forever. This is my wedding vow to you."
Sinuot na ni Francis ang singsing kay Celine.
"Francis, whoo! Sinong mag-aakala na mapapansin ako ng dream guy ko? And more, papakasalan pa ako! Sobrang sarap ng feeling. Dati ang nasa isip ko, kahit maging fake girlfriend mo lang ako okay na sakin. Na kung sakaling bumalik na yung alaala mo at tuluyan mo akong layuan, okay lang. Kasi it was all worth the experience. But then, nandito ka at nangangakong hindi ako iiwan. And that made my life complete. Sobrang saya ko, because I will be living the rest of my life with you. Francis, I promise to love and support you. Through ups and downs of our lives. This is my wedding vow to you."
At sinuot na rin ni Celine ang singsing kay Francis.
"I now pronounce you husband and wife! You may now kiss the bride!" ~pari
At iyon nga, they shared the sweetest kiss. Ang kiss na nagpahiyaw, nagpapalakpak at nagpaiyak sa mga nakakita nun.
Sa wakas kasal na rin sila. ヽ(^。^)ノ(*^﹏^*)
Reception...
"Congratulations Mr and Mrs Romero!" ~Anikka
"Haha! Thank you!" ~Celine
"Sobrang saya mo na siguro ngayon!" ~Anikka
"Syempre, sobra-sobrang saya!" ~Celine ^^
"At hindi lang siya kundi pati ako rin no!" ~Francis
BINABASA MO ANG
My Crush has Amnesia
Fanfictionwhat are you going to do if yung taong gusto mo pero hindi ka pinapansin ay biglang mawalan ng alaala? paano mo ipapakilala ang sarili mo sa kanya sa ikalawang pagkakataon? :) would you tell the whole truth para bumalik sa dati ang lahat ? o gagayah...
