FINGERS - Zarry

35

Beyaz ışık.

Gözlerimi açmaya çalışırken kulaklarımda uğultular vardı.

Gözümü zorluk ile açtığıda bulanıktı.

Sanki vücudumun üstünden bir araba geçmiş ve her şeyi yapmamı engelliyordu.

Gözlerimi birkaç defa daha kırpıştırdığım da görüntüler düzeliyordu.

Etrafımdaki kişileri anlamaya çalışırken doktara benzeyen biri gözümün içine ışık tutması ile ne olduğunu anlayamıyordum.

Doktor Selena'ya bir şeyler anlatırken uğultu şeklinde duyuyordum.

Bilincim yavaştan kendine geliyordu.

Hareket etmeye çalıştığımda sırtımın acıması ile hareket etmeyi kesip acıyla inledim.

Doktor odadan çıkarken Selena hemen yanıma geldi, ağlamıştı.

Aynı zamanda fazlaca yorgun görünüyordu

Mutlulukla ağlayarak konuştu. 

"Tanrıya şükürler olsun, uyandın!" 

Etrafamı bakarken Selena telefonunu hemen çıkarıp annemin adını söylemesi ile onu aradığını anlamıştım.

Her yerime bir şeyler bağlıydı ve hastanedeydim.

Olayın ne olduğunu henüz kavrayamamıştım.

Her yerim ağrıyordu.

Selena telefonla konuşması bitince yanıma geldi.

"Harry kendini yorma."

"Noldu bana? Zayn nerede?"

Paniklemiştim.

Ne işim vardı benim burada.

"Harry Tanrı aşkına sakin ol, yanlış bir şey yapacaksın."

"Soruma cevap ver Selena! Zayn nerede!"

Her şeyi yavaştan anlıyordum ve bunların gerçek olmamasını diliyordum.

Selena beni sakinleştirmek için hamle yaptığı sırada sol yanağımdan bir yaş süzüldü.

"Harry kaza yaptın. Lütfen sakin olur musun? Doktorları çarıcağım yoksa!"

"Selena. Zayn. Nerede."

"Ne Zayn'ninden bahsediyorsun?"

"Zayn, sevgilim nerede!?"

Selena panikle yatağıma oturdu ve elimi güven vermek ister gibi tuttu.

"Harry, neden söz ettiğini bilmiyorum ama sen üç aydır komadasın ve ben şu anda neden bahsettiğini anlamıyorum."

Elimi ondan çekip yüzümdeki yaşı umursamazca sildim.

"Telefonumu ver bana!"

Selena emin olamasa da telefonu bana uzattı.

Telefonu alır almaz İnstagram hesaplarımızı kontrol ettim ilk benimkini sonra onunkini.

Yoklardı. Bizim aşk dolu fotoğraflarımız yoklardı. Onlar yerine o kızla fotoğrafları vardı.

Korkarak galerimi de kontrol ettim. Yoktu. Kahretsin yoktu.

Ellerimin tiremesine engel olmaya çalışıyordum. Bakacak son bir yerim kalmıştı. İçimde büyük bir korku vardı.

Mesajlarıma girdim özgüvenli sapık'ımı aradım. Bay limon'umu..

Ama yoktu. Burada da yoktu.

Nasıl olur? Aklım almıyordu. Onca ay yaşadıklarımız, aşkımız sadece.. Sadece bir rüya mıydı?

Hayır!

"HAYIR!"

"Harry sakin ol kendine zarar vereceksin."

"ZAYN! NEREDESİN ZAYN!?"
"SENİ ÖZLEDİM GEL HADİ SEVGİLİM" yanaklarımdan göz yaşları eksik olmuyordu. Ağlamam durmuyor sadece bağırmak ve ağlamak istiyordum.
Yapıyordum da.

İçeri beyaz kıyafetler giyen insanlar girdi. Beni tutmaya çalıştılar izin vermedim.

Kolumda bir şey hissettim. Gözlerim kapanmadan önce son gördüğüm selena'nın endişeli yüzü oldu.

size üzücü bir haberim var bir sonraki bölüm final:/