Bir yalandı herşey ilkbaşta
Taktığımız yüzükler bile sahteydi
Ama gerçekti bakışlarımız
Gerçekti gülüşlerimiz
Gerçekti yaşadıklarımıZ
Bir yüzük aldık
Bir gece vakti
Gecenin kaçıydı kim bilir
İki mi üç mü
Uyku akan gözlerimiZle seçtik
Evlilik yüzüklerimizi
Sonra söz verdik birbirimize
Herkese gösterecektik onları
Sen şarkı söylerken sürekli gösterdin
Parmağındaki yüzüğümüzü
Ben dans ettiğim için gösteremedim
Sonra unnimin yardımıyla
Gösterebildim
Herkes bilsin artık biz birbirimize aitiz
Ahhh sıcak bastı
Çok utanıyorum
Sevgilimle hatta eşimle yapmam gereken şeyleri bir yabancıyla yapıyorum
Yüzük aldık bağlılığın nişanesini
Kimbilir hangi sevdalar almıştı
Birbirlerine yüzük
Kimbilir hangi aşıklar
Takmıştı yüzük
Kimbilir hangi çiftler
Hangi sevgililer hangi sevenler
Geçti bu yoldan
Yani aşkın cisimleşmesi olan
Yüzük takma merasiminden
Onlar evreler atlattılar bu duruma gelebilmek için ne denizleri aştılar
Ne fırtınalardan kurtuldular
Ne depremler atlattılar
Peki biz yongseo
Biz ne yaptık
Hazır mıydık bu evreye
Yoksa hazırlıksız mı yakalandık
Bence biz doğaçlama yaptık
Kader bizi karşılaştırdı
Biz de doğaçladık
Yani içimizden geleni
Aklımızdan geçeni
Tartmadan yapıverdik
Biz geçmişimize değil
Geleceğimize GÜVENDİK
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YONGSEO SONSUZ VE GERÇEKTİR
PoetryBİR VARMIŞ BİR YOKMUŞ Hayatında dert olmayan bir kız varmış bu kız çok dertsizmiş bu yüzdende olmadık şeyleri kendine dert edermiş kendi hayatını yaşamaz başkalarının hayatını izlemeyi severmiş en çok da kore dizileri severmiş :) birgün yongseo efs...
