Sahtekar

♤♡1♡♤

Prenses Rosé sabah gün ışığı ile uyanıp yatakta doğruldu. Dün olanları hatırlayınca ise sıkıntılı bir nefes verdi, anne ve babasını öldürmeleri için tuttukları katil akçeleri de aldığı gibi gözden kaybolmuştu. Bunları sabahın altısında yatağın üstünde saten pijamalarıyla düşünmekten se önce üstünü değiştirip güzel bir kahvaltı yapıp sonra bu konuyu kardeşi Jeongguk ile konuşmaya karar verdi. Tül, açık pembe ipekten elbisesini giydikten sonra altına uygun ayakkabı aradı, sonunda bir tane bulduğuna direk ayağına geçirdi. Sonra fermuarı çekmediğini farkedip çekmeye çalıştı ama olmadı, normalde hep yardımcıları işlerini hallederdi, bu yüzden onun için zordu. Zar zor kapattıktan sonra saçlarını da tarayıp aşağı indi.

Jeongguk: Ooo Rosé uyanmışsın.
Alayla güldü Jeongguk, sonra bir anda ciddileşti.
Jeongguk: Hani çok güvenilirdi? Hani tekte bitirir di işlerini?
Rosé: Öyleydi.
Jeongguk: Eğer öyleyse içeride yatanlar kimler?
Rosé: Annem ve babam...
Jeongguk:TEBRİKLER BİLDİNİZ!
Rosé: ABLANIM BEN SENİN SESİNİ YÜKSELTME BANA!!!
Jeongguk: Tamam, özür dilerim.
Rosé: Ayrıca, gel odada konuşalım annem ile babamın onları öldürmeye çalıştığımızı öğrenmesini istemezsin herhalde, annemi bilemem de babam bizi direk idam ettirir biliyorsun.
Jeongguk:Hadi gidelim
(Tekrar odaya çıktılar.)
Jeongguk: Offffff kafayı yicem zaten riskli bir iş yapıyoruz
Rosé: Ama bizi ispiyonlama ihtimalleri de var, kimseye güvenemiyorum.
Jeongguk: Hesaplama yaptım, işi bitirdikten sonra onu 3 gün içerisinde geri Çin'e götürsek, 1 hafta içerisinde de cenaze ve taç giyme törenini hızlıca yapsak kraliyete geçtikten sonra bize bişey yapamaz ama bu da büyük risk gerektiriyor.
Rosé: İşimiz bittikten sonra adamı direk öldürsek?
Jeongguk: Garip olmaz mı? Kral ile Kraliçe ölüyor, katili de nedeni bilinmeden öldürülüyor, sonra da yıllardır tahta geçmek için sıra bekleyen kardeşler kraliyetin başına geliyor. Herkes bizden şüphelenir.
Rosé:Ama bize bişey yapamazlar
Jeongguk: HALKIN- özür dilerim, halkın güvenini kazanmalıyız. Bunun için de tahminen cenazeden en az 1 ay sonra tahta geçşek bizim için en iyisi.
Rosé: E iki plan da elendi. O zaman başka ne yapıcaz? Onun yerine adamı öldürmesek de hapsetsek?
Jeongguk: Öldürsek daha iyi.
Rosé: Kafayı yicem
Jeongguk: Neyse gel kahvaltıya inelim
Rosé: Peki
{Aşağıya kahvaltıya indiklerinde anne ve babasının sorgulayıcı bakışları ile karşı karşıya kaldılar}
Kraliçe: Nasılsınız çocuklar?
Jeongguk: İyiyiz anne siz?
Kral:Bizde iyiyiz çocuklar
Kral: Bir sorun yok dimi çocuklar?
Rosé: yok babacım ne sorunu?
Kral: Emin mısınız?
Rosé: Evet babacım eminiz
Kraliçe: Yanı bizi öldürmeye çalışan kişiler yok?
[Bi anda ikisi de bembeyaz oldu. Rosé ölücek gibiydi. Jeongguk ne kadar sakin gibi gözükmek istese de onun da beti benzi atmıştı.]
Kral: ÇOCUKLAR CEVAP VERİN
Jeongguk: Lara ve Samuel
Kraliçe: N-ne?
Jeongguk:Lara ve Samuel dedim.
Kral: <Elini masaya vurdu> Ah tahmin etmiştim
Kraliçe: Peki siz nereden biliyorsunuz?
Jeongguk: Dün gece gizlice yatak odanıza girmişler, o sırada Elena ve Mark görmüşler.
Kraliçe: ELENA, MARK ÇABUK BURAYA GELİN
| Elena ve Mark gelip anlatmaya başlar |
Elena: Efendim gece 4 gibiydi ayak sesleri duydum ilk başta odanıza girmek istemesem de sonra pat diye bir ses gelince birinize birşey olduğunu düşünüp içeri girdim -ki bunun için sizden özür dilerim- O sırada sizi karanlıkta yatakta göremeyince, aynı anda da banyodan sesler gelmeye devam edince sizin banyoda yaralanmış olabileceğinizi düşünüp yavaşça banyoya girdim. Zaten girdiğimde kumral saçlı bir kız kaçıyordu.
Kraliçe: Peki bunun Lara ve Samuel olduğunu nereden çıkardınız?
° Mark öne çıktı°
Mark: O konuda ben devreye giriyorum efendim, Elena o sırada bir tek ben uyanık olduğum için bana haber verince hemen bahçeye çıktım ve o sırada at arabasına binen iki kişi gördüm, ilk önce çıkaramasam da beni görünce büyük bi ihtimalle korktular ve üzerime sürmeye başladılar bende Samuel ve Lara olduklarını anlayıp içeri koştum ve sizi uyandırmamak adına nöbetçilerden kapıları ve pencereleri tekrar kontrol etmelerini istedim.
Kraliçe: Peki gidebilirsiniz
*Mark ve Samuel Jeongguk ile Rosé'a imâlı bakarak orayı terk ederler*
Kral: Veziri benim çalışma odama çağırın
Kral: Ben gidiyorum o adiler cezalarını çekicek
~Dedi ve gitti. Kraliçe de hiçbir şey söylemeden peşlerinden gittikten sonra kardeşler birbirlerine sinsice bakıp Mark ve Elena'nın yanına gittiler.~
Rosé: İyi iş çıkardınız
Jeongguk: Alın bakalım
◇Diyip ikisinin de avucuna birer altın kesesi koydu◇
Jeongguk: Şimdi gidin ve bişeyleri berbat etmemeye çalışın.
******************************************
Ertesi gün Jeongguk ve Rosé tilki kürkü koltuklarda oturup sohbet ederken hiddetle kapı açılır.
?:Bırakın
?: Biz yapmadık
?: Kralım, Kraliçem inanın bize
Sese baktıklarında Lara ve Samuel'i gördüler.
Lara: Yalvarırım bırakın kraliçem biz bişey yapmadık.
Samuel: Efendim yemin ederiz biz bişey yapmadık.
Jeongguk o sırada sevdiği kıza gezdirdi gözlerini, kırmızı saçları önüne düşmüş, acı ile yalvarıyordu...
Daha çok gençlerdi 17 ve 18 yaşlarındaydılar. Ölüme bu kadar yakın olmamalılardı bir iftira yüzünden, ama olmuştu. Şu anda tüm saray halkı bodrum katta toplanmış, iki arkadaşın ölmeden önceki son sözlerini dinliyorlardı...
"KRALIM,KRALİÇEM NOLURSUNUZ BIRAKIN BİZİ"
"BİZ SUÇSUSUZ, HIÇBİR ŞEY YAPMADIK"
Kral: Aaaa yeter artık kesin kellelerini
İki kız da bir çığlık ile oraya yığılmıştı.
İki kardeş irkildi, Jeongguk ağlamak istese bile duygularını bastırmayı iyi biliyordu. Ablasına baktı, kendisinden de duygusuz bir tavır ile başı dik bir şekilde iki kızı izliyordu. Sonra herkes çıktı odadan bu iki kardeş kalmıştı odada ağır ölü kokusu vardı. Bu odada ölen ilk kişi değillerdi çünkü, ve bu odada öldürülüp de sarayın mahzeninde cesetleri yatan son kişiler de olmıyacaklardı...
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■